Fizycznie babcią się nie czuje

O tym że została babcią dowiedziała się w... kościele. - Pojechałyśmy z drugą córką Olą na nowennę do Dubina. To tam odebrałam tego szczęśliwego sms-a. Po wyjściu ze świątyni czekał na mnie już sms ze zdjęciem. Całą drogę do domu przeryczałam ze szczęścia - opowiada mieszkanka Szymonek. - Pomyślałam też wtedy: „O Boże! Zaczynam kolejny etap w życiu - chyba ten ostatni, bo jestem babcią! Ale wzięłam się w garść i zdrowotnie czy fizycznie to babcią się nie czuję. Nadciśnienie co prawda, jak było tak jest, ale przy Jasiu zdecydowanie się uspokaja, chociaż na jego widok serducho mi szybciej bije - śmieje się Edyta Mieczkowska. 

Wnuk na pierwszym miejscu

Choć na co dzień Edyta Mieczkowska to zapracowana osoba - prowadzi salon fryzjerski, każdą wolną chwilę poświęca wnukowi. - Janek to nasze ogromne szczęście - najpiękniejsze na świecie dziecko - rozczula się. Przyznaje, że wiele rzeczy podporządkowano Jasiowi - bo, jak mówi, tylko raz jest taki mały. - Kiedy sama miałam małe dzieci, była inna sytuacja. Człowiek pędził do pracy - od klientka do klienta, a dzieci podrzucał dziadkom. Nie było czasu na spacery i zabawę, jak w tej chwili z Jankiem. Teraz Jasio wjeżdża na podwórko to ja wszystko rzucam, żeby mieć dla niego czas, żeby go zabawić, rozpieścić i wycałować. Córki się śmieją, że dobrze, że nie mam wymalowanych ust, bo Janek byłby cały w szmince - mówi Edyta Mieczkowska. Przyznaje, że maluszek każdego dnia daje jej siłę do pracy i realizacji marzeń.  

„Jasiowe poniedziałki”

Tak, jak Edyta Mieczkowska znajduje czas dla wnuka, tak i on ma „przypisany” dzień z babcią. Jest to poniedziałek. - Wtedy mam zakład czynny do godziny 13.00 i kiedy tylko go zamknę, spotykam się z wnukiem - nie ma zmiłuj - podkreśla babcia. - Ostatnio, właśnie w poniedziałek miałam wyjazd, to strasznie mi brakowało tego wspólnego dnia. Tak się stęskniłam za małym, że cały czas bombardowałam córkę o jego zdjęcia, tym bardziej, że miałam go zobaczyć dopiero w... czwartek. Czułam się okropnie, bo Jasiu jest dla mnie jak... narkotyk - jestem od niego już uzależniona. Jego mama mi powtarza, że szybko muszę mieć drugiego wnuka, żeby Jasiu miał trochę spokoju - śmieje się. 

Na wycieczki chętnie. Również z wnukiem

Dzisiejsi dziadkowie zupełnie odbiegają od stereotypu. W przeszłości postrzegano ich jako osoby przesiadujące w domu, staromodne, niesprawne fizycznie, często odizolowane od życia społecznego. Dziś w wielu przypadkach jest zupełnie inaczej. Na ogół są to osoby długo aktywne - również zawodowo, realizują swoje pasje, chętnie uczestniczą w zajęciach i spotkaniach oferowanych przez uniwersytety trzeciego wieku, kluby seniora, ośrodki kultury. Taką babcią też zamierza pozostać Edyta Mieczkowska. Ma nadzieję, że długo będzie mogła być aktywna zawodowo i robić to, co sprawia jej przyjemność. - Uważam, że współczesna babcia musi być z temperamentem, jak to mówią - do tańca i do różańca. Cały czas aktywnie spędzam wolny czas, spotykając się z przyjaciółmi i znajomymi. Lubie wycieczki - bliskie czy dalekie i już nie mogę się doczekać, kiedy zabiorę ze sobą Jasia - mówi mieszkanka Szymonek.