Nie wywiesiłeś flagi? Karą było kolegium i grzywna

Na właścicielach domów spoczywał obowiązek wywieszania flagi państwowej. Przymusu wywieszania czerwonych - radzieckich, nie było. Ulice patrolowała Milicja Obywatelska, opornych czy spóźniających się z wywieszeniem przymuszano do tego groźbą kary orzekanej przez kolegium do spraw wykroczeń.

Takie same patrole krążyły po ulicach dzień później i z zaciekłością pilnowały, aby wszystkie flagi zniknęły przed 3 maja, nieuznawanym wtedy Świętem Konstytucji 3 Maja, które w zasadzie poszło w zapomnienie. Bardziej chodziło jednak o to, że 3 maja to również Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Zostało ustanowione przez papieża Benedykta XV w 1920 r., na prośbę polskich biskupów, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Upamiętnia śluby lwowskie króla Jana Kazimierza, który podczas potopu szwedzkiego (1655 r.) powierzył Polskę opiece Matki Bożej. W PRL za wywieszenie flagi poza oficjalnymi świętami groziła grzywna.

Uchwyty do flag na fasadach domów

Flagi na budynkach użyteczności publicznej, urzędach i domach prywatnych mocowano w uchwytach, które miały bardzo zróżnicowaną konstrukcję. Czasem były to zwykle rury przymocowane do fasady, niekiedy jednak odznaczały się ozdobnymi elementami, rodem z metaloplastyki. Kilkanaście takich uchwytów można jeszcze zobaczyć w Rawiczu.

Jak i kiedy eksponować flagę państwową?

Obecnie zasady wywieszania flag państwowych określa ustawa o godle, barwach i hymnie z 2004 r.. Przepisy regulują przede wszystkim zasady obecności flagi w miejscach publicznych, a także jej wygląd. Wyraźnie mówią, że nie wolno na niej umieszczać żadnych napisów, haseł, herbów czy logo.

Z okazji uroczystości oraz rocznic i świąt państwowych obowiązek podnoszenia flagi państwowej mają organy administracji rządowej i inne organy państwowe oraz państwowe jednostki organizacyjne, a także organy jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych jednostek organizacyjnych. Ten obowiązek rozciąga się na trzy majowe dni: 1 maja - Międzynarodowe Święto Pracy, Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej (1.05.2004 r.), 2 maja - Dzień Flagi Rzeczpospolitej Polskiej (ustawa z 20 lutego 2004 r.), Dzień Polonii i Polaków za granicą, 3 maja - rocznica uchwalenia konstytucji w 1791 r., Święto Narodowe 3 Maja.

Osoby prywatne nie powinny umieszczać flagi na maszcie lub na drzewcu zwieńczającym szczyt domu, gdyż jest to zarezerwowane dla instytucji publicznych. Maszty są dozwolone, pod warunkiem że znajdują się przed budynkiem. Najbardziej preferowanym sposobem ekspozycji jest wywieszenie flagi z okien lub balkonów. Jej eksponowanie na prywatnej posesji jest dobrowolne, nie może być objęte żadną sankcją.

Jeżeli flaga wisi pionowo, to kolor biały musi być po lewej stronie patrząc od frontu. Kolor biały jest ważniejszy od czerwonego. Flaga nie może być wyblakła, nie może dotykać ziemi ani wody. Może wisieć przez cały rok. Nie wolno nią przykrywać stołów czy trumien, ani wykorzystywać do celów komercyjnych. Wyprodukowanie długopisów czy notesów z godłem i flagą przez prywatną firmę to naruszenie tych zasad.

Źródło: dziennikprawny.pl

Co zrobić ze zniszczoną flagą?

Flaga, która uległa zniszczeniu nie może zostać wyrzucona. Trzeba ją spalić, wcześniej rozcinając pośrodku żeby oddzielić barwy. Trzeba zwracać uwagę na to, jak obchodzimy się z flagą państwową. Za znieważenie grozi bowiem kara. Znieważenie musi być umyślne i musi do niego dojść w miejscu publicznym.

Źródło: dziennikprawny.pl

Geneza Święta Pracy

Święto Pracy wprowadziła w 1889 roku II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 roku w Chicago, w Stanach Zjednoczonych. Odbył się wtedy połączony z wiecami strajk, będący częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.

3 maja doszło do zamieszek, podczas których interweniowało ponad dwustu policjantów, używając rewolwerów i pałek. Według różnych źródeł zginęło od dwóch do pięciu robotników,około sześciu zostało poważnie postrzelonych, wiele osób zostało pobitych.

Na ziemiach polskich pierwsze obchody 1 Maja miały miejsce w 1890 roku i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców, współorganizowane m.in. przez działaczy II Proletariatu. Masowe demonstracje, pochody oraz starcia z carskim wojskiem, policją oraz kozakami, a także wspierającymi je nacjonalistycznymi bojówkami miały miejsce również w czasie rewolucji 1905 roku na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego, organizowały je głównie Polska Partia Socjalistyczna, Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy oraz Bund (organizacja żydowska). Podobnie liczne pochody i demonstracje klasowych organizacji robotniczych i partii lewicowych, w tym Polskiej Partii Socjalistycznej, Bund-u, nielegalnej Komunistycznej Partii Polski, Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”, Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi odbywały się też w okresie II RP. Często były atakowane przez policję oraz nacjonalistycznych bojówkarzy, dochodziło do morderstw działaczy klasowych związków zawodowych i partii lewicowych.

W Polsce 1 Maja jest od 1950 roku świętem państwowym, wolnym od pracy.

W Kościele katolickim 1 maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika. Wspomnienie to wprowadził do kalendarza liturgicznego papież Pius XII w 1955 roku, jako alternatywę dla laickiego Święta Pracy.

Po obradach Okrągłego Stołu święto 1 Maja straciło na znaczeniu, jako swoisty „relikt socjalizmu”. Od lat swoje demonstracje organizują środowiska anarchistyczne i lewicowe, ale osobno. Tym manifestacjom towarzyszą pikniki, kiermasze prasy lewicowej, konferencje, dyskusje plenerowe oraz czasem koncerty.

Źródło: Wikipedia