Prelekcja wpisuje się w obchody 160. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego oraz pojedynku i śmierci Stefana Bobrowskiego.
Uczestników spotkania przywitała Adriana Miara, dyrektorka Muzeum Ziemi Rawickiej i wprowadziła w założenia projektu upamiętniającego Stefana Bobrowskiego.
- Celem projektu „Stefan Bobrowski na ziemi rawickiej - upamiętnienie przywódcy Powstania Styczniowego” jest popularyzacja wiedzy o dziejach tego zrywu niepodległościowego oraz losach jego uczestników - mówiła. - Przedsięwzięcie ma charakter społeczno - edukacyjny. Partnerami projektu są: Zespół Szkół Zawodowych w Rawiczu, którego patronem od 1975 r. jest właśnie Stefan Bobrowski, rawicki Oddział Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego oraz Stowarzyszenie Aktywnych Kobiet „No i co” w Łaszczynie.
Wspólnie zostały zaplanowane następujące wydarzenia: prezentacja plenerowej wystawy edukacyjnej dokumentującej dzieje Powstania Styczniowego oraz udział w nim mieszkańców Wielkopolski i życiorys Stefana Bobrowskiego, dystrybucja towarzyszącej wystawie publikacji, lekcje muzealne dla grup uczniów szkół średnich i starszych klas szkół podstawowych, prelekcje, piesze i rowerowe rajdy połączone z plenerowymi lekcjami historii. Udział we wszystkich przedsięwzięciach jest bezpłatny.
Prawie dwugodzinna, ilustrowana przezroczami prelekcja Emiliana Prałata, była bardzo ciekawa i szczegółowa. Skupił się głównie na sytuacji społeczno - politycznej w ówczesnym Królestwie Polskim i dążeniach rewolucyjno - niepodległościowych w całej Europie. Przedstawił sylwetki bohaterów i przywódców Powstania Styczniowego, między innymi Stefana Bobrowskiego, który zginął w pojedynku pod Łaszczynem.
Pierwszym etapem projektu „Stefan Bobrowski na ziemi rawickiej - upamiętnienie przywódcy Powstania Styczniowego” jest plenerowa wystawa edukacyjno - dokumentacyjna ilustrująca takie zagadnienia, jak: przyczyny i przebieg Powstania Styczniowego, udział w nim wybitnych Wielkopolan, życie i działalność Stefana Bobrowskiego, lokalne miejsca pamięci związane z tą postacią. Można ją oglądać do 30 kwietnia na terenie Zespołu Szkół Zawodowych w Rawiczu.
Powstanie Styczniowe ogłoszone zostało Manifestem wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Wybuchło 22 stycznia 1863 r. w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864 r., zasięgiem objęło ziemie zaboru rosyjskiego, tj. Królestwo Polskie i ziemie zabrane (wschodnie województwa I Rzeczypospolitej zagarnięte w wyniku rozbiorów Polski (1772–1795) przez Imperium Rosyjskie), zyskując także szerokie poparcie wśród ludności litewskiej i częściowe pośród białoruskiej.
Było największym i najdłużej trwającym polskim powstaniem narodowym, poparła je międzynarodowa opinia publiczna. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek. Przez oddziały powstańcze przewinęło się około 200 tys. osób, zarówno z rodzin szlacheckich, jak też w mniejszym stopniu z chłopstwa i mieszczaństwa. Na Litwie właściwej, Żmudzi i zachodniej Białorusi zryw przybrał charakter masowy, angażując nie tylko Polaków, lecz również Litwinów i część Białorusinów. Na pozostałych terenach ziem zabranych (Inflanty polskie, wschodnia Białoruś, Ukraina) powstanie zostało obojętnie lub wrogo przyjęte przez ludność łotewską, białoruską i ukraińską.
Mimo początkowych sukcesów zakończyło się przegraną powstańców, z których około 10 - 20 tysięcy poległo w walkach, blisko 1 tys. stracono, około 38 tys. skazano na katorgę lub zesłanie na Syberię, a około 10 tys. wyemigrowało.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.