Mecz z Wisłą Borek Wielkopolski był trzecim meczem rozegranym przy ul. Spokojnej przez podopiecznych Zmudy. W dwóch poprzednich meczach Rawia strzeliła 10 bramek nie tracąc przy tym żadnej, więc bilans był więcej niż zadowalający.
Sobotni rywal rawiczan strzela bardzo mało goli (do tej pory strzelili tylko 11), ale też bardzo mało traci (tylko 7). Pod względem straconych bramek, Wisła ustępuje tylko Pogoni Śmigiel, ale ma o jeden mecz rozegrany więcej. Wiadomym było, że rozstrzelanie Wisły nie będzie tak łatwe jak np. LUKS-u Stare Bojanowo. Mieliśmy więc pojedynek najlepszej ofensywy z jedną z najlepszych defensyw w leszczyńskiej lidze okręgowej. Górą w tym pojedynku okazali się rawiczanie. Mecz w pierwszej połowie był bardzo wyrównany. Początek należał do Rawii, ale były momenty, że inicjatywę przejmowali przyjezdni. Karol Danek jednak zbyt dużo pracy nie miał, za to bramkarz gości musiał raz wyciągać piłkę z siatki. Po akcji braci Nawrotów, wrzutkę Adriana na bramkę strzałem głową zamienił Dorian. Przy okazji został staranowany przez bramkarza Wisły i na chwilę musiał opuścić plac gry z powodu krwotoku. Po zmianie stron Rawia w 60. minucie podwyższyła prowadzenie. Udział w bramkowej akcji także miał Dorian Nawrot, który tym razem asystował. Gola ładnym strzałem z około 20. metrów zdobył Igor Kal. Zanosiło się na spokojne dowiezienie rezultatu do końca, aż do 80. minuty. Wtedy to kontaktowego gola strzeliła Wisła i „poczuła krew”. W ostatnich 10. minutach kotłowało się to pod jedną, to pod drugą bramką, ale więcej goli nie zobaczyliśmy i rawiczanie po ostatnim gwizdku mogli odetchnąć z ulgą.
Wypowiedź trenera Zmudy znajdziesz w aktualnym wydaniu \"ŻR\".
\r\n
(AK)
