Dzień Solidarności i Wolności w Rawiczu

O znaczeniu 43. rocznicy podpisania porozumień sierpniowych mówił przewodniczący NSZZ „Solidarność” Ziemia Rawicka, Roman Krupieńczyk.

- Poprzez złożenie kwiatów pod pomnikiem Jana Pawła II chcemy podziękować za nieustającą opiekę i wsparcie - zaznaczył. - To dzięki naszemu wielkiemu rodakowi powstał związek „Solidarność”.

Odmówiono również dziesiątkę Różańca Świętego, w intencji strajkujących wówczas robotników, którą zainicjował ks. kanonik Wojciech Prostak, proboszcz parafii pw. Chrystusa Króla i Zwiastowania N.M.P.

*Dzień Solidarności i Wolności - polskie święto państwowe, obchodzone 31 sierpnia, w rocznicę porozumień sierpniowych*, ustanowione w celu upamiętnienia historycznego zrywu Polaków do wolności i niepodległości z 1980 r., który zapoczątkował proces upadku komunizmu i wyzwolenia narodów Europy Środkowej i Wschodniej. Dzień 31 sierpnia został ustanowiony świętem państwowym przez Sejm RP 27 lipca 2005 r.

*Porozumienia sierpniowe - cztery porozumienia zawarte przez rząd PRL z komitetami strajkowymi powstałymi w 1980 r. Porozumienia zakończyły wydarzenia Sierpnia 1980.

Były to (kolejno):

- porozumienie w Szczecinie - 30 sierpnia 1980, sygnowane przez Mariana Jurczyka (z ramienia rządu przez Kazimierza Barcikowskiego);

- porozumienie w Gdańsku - 31 sierpnia 1980, sygnowane przez Lecha Wałęsę - w sali BHP Stoczni Gdańskiej im. Lenina, charakterystycznym wielkim długopisem (z ramienia rządu przez Mieczysława Jagielskiego);

- porozumienie w Jastrzębiu-Zdroju - 3 września 1980, sygnowane przez Jarosława Sienkiewicza z MKS przy KWK Manifest Lipcowy (z ramienia rządu przez Aleksandra Kopcia);

- porozumienie w Hucie Katowice (Dąbrowa Górnicza) - 11 września 1980, sygnowane przez Zbigniewa Kupisiewicza (z ramienia rządu przez Franciszka Kaima).

W pierwszym punkcie porozumień szczecińskich i gdańskich stwierdzano, że działalność związków zawodowych nie spełniła nadziei i oczekiwań pracowników, dlatego uznaje się za celowe powołanie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na podstawie tego punktu dopuszczono do zareestrowania NSZZ „Solidarność”.

W dalszej części rząd zobowiązał się m.in. do wniesienia do Sejmu ustawy o ograniczeniu cenzury. Władze zobowiązały się do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach w latach 1970 i 1976. W kwestii gospodarczej władze zobowiązały się do opublikowania podstawowych założeń reformy i umożliwienia nad nią publicznej dyskusji. Reforma miała opierać się na zwiększonej samodzielności przedsiębiorstw i udziale samorządu robotniczego w zarządzaniu nimi.

Źródło: Wikipedia