Historia miasta:
MIEJSKA GÓRKA Położenie miasta: |
Pierwsze wzmianki o istnieniu osady Górka pojawiły się w XIII wieku, w okresie rozbicia dzielnicowego, po panowaniu Bolesława Krzywoustego. Miejska Górka była częścią ziemi kaliskiej. Osada była usytuowana we wschodniej części obecnego miasta. W 1284 r. osada wymieniona jest wśród posiadłości Stefana Awdańca.
Wyraźnie o Miejskiej Górce jako mieście mowa jest w dokumencie z 1422 roku (podawany jest także 1426 r. i 1458 r.) , kiedy to jej właściciel - Jakub Górka z żoną Dorotą \"uposażył\" ołtarz w kościele parafialnym N.M.P. sześcioma grzywnami oraz darował ogród. W 1428 r. król Władysław Jagiełło potwierdził wyraźnie Miejskiej Górce zamianę prawa polskiego na magdeburskie.
W latach 1238 - 1592 osada była własnością potężnego rodu Górków (dawniej Łodziów). Prawdopodobnie swą nazwę Górki przybrał od nazwy miejscowości. Ród ten wygasł w roku 1592 po bezdzietnej śmierci Stanisława Górki, wojewody poznańskiego. Miasto przejęła rodzina Czarnkowskich (zwanych później Porębskimi). Około 1284 r. Miejska Górka wymieniana jest pośród posiadłości kasztelana krobskiego, Stefana Awdańca. W czasach późniejszych Miejska Górka stanowiła kolejno własność rodzin: Przyjemskich, Kostków, Opalińskich, Bnińskich, Leszczyńskich oraz Sułkowskich.
W 1564 roku miasto zostało prawie całkowicie spalone. Po pożarze odbudowano je na nowo, lecz tym razem w dolinie rzeki Dąbrocznej. W 1789 roku wybuchł kolejny pożar, który zniszczył połowę zabudowań. Największy miał miejsce 1 września 1843 r. Spaliło się 109 domów mieszkalnych (na ok. 180), szpital dla ubogich, zabudowania gospodarcze i wszystkie zbiory.
Decydujące znaczenie dla rozwoju gospodarczego miasta miało ukonstytuowanie się 28 września 1883 r. Towarzystwa Akcyjnego dla Budowy Cukrowni. Jest to obecnie największy zakład przemysłowy Miejskiej Górki. Od 2001 r. cukrownia należy do koncernu Pfeifer & Langen Polska S.A.
Galeria osób zasłużonych dla gminy:
