W samo południe władze samorządowe złożyły złożyły kwiaty pod pomnikiem Żołnierza Polskiego. W ten sposób upamiętniono rocznicę Poznańskiego Czerwca. (WJ)
Poznański Czerwiec (Czerwiec ’56) to pierwszy w PRL strajk generalny, połączony z demonstracjami ulicznymi. Miało to miejsce w końcu czerwca 1956 r. Strajk wybuchł rankiem 28 czerwca (w tzw. czarny czwartek) w Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielski Poznań (w latach 1949 -1956 noszących nazwę Zakłady im. Józefa Stalina Poznań). Bezpośrednią przyczyną wystąpień były pretensje w sprawie niesłusznie pobieranego przez trzy lata podatku od więcej zarabiających przodowników pracy i pracowników akordowych. Strajkowały również inne zakłady poznańskie, gdyż na skutek podwyższenia planu robotnicy stracili w czerwcu premię stanowiącą 20-30% ich zarobków.
Wystąpienia robotników zostały krwawo stłumione przez liczące ponad 10 tys. żołnierzy oddziały LWP i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, pod dowództwem wywodzącego się z Armii Czerwonej, generała Stanisława Popławskiego. Szacuje się, że zginęło lub zmarło z ran 57 osób. (WJ)
