Pokrzywa - niemile rólnik spogląda, ogrodnik klnie często

Autor notki podkreśla, że pokrzywa „użyteczną jest jednak nad wszelki wyraz”. Wykorzystać w gospodarstwie można praktycznie całą roślinę, liście, łodygi, korzenie i nasiona. „Młode liście delikatniejszą, niż szpinak, na stół dostarczają jarzynę” - czytamy. Łodyga „wybornej i najdelikatniejszéj dostarcza przędzy. Przysposobia się zaś prawie takim samym sposobem, jak len zwyczajny”. Korzenie trzeba wygotować i zmieszać z ałunem* oraz solą, by otrzymać „wyborną żółtą farbę”. Nasiona dodane do paszy „koniom dają postać rozjaśnioną i sierść połyskującą. Kurom udzielone wpływają, że te więcej jaj niosą”.

Na koniec notki autor wspomina o „stachys plaustris, co Francuzi zwykli zwać artie bourbier”. Powołuje się na Józefa Ploultanta z Londynu, który „odkrył, że jéj bulwiasty korzeń daje wyborny pokarm, zupełnie do szparagów podobny”.

A jaki mamy pożytek z bobu, można przeczytać TUTAJ

*Ałun to zwyczajowa nazwa minerału dwunastowodnego siarczanu glinowo-potasowego. Od strony chemicznej jest to sól glinu (glin jest znany szerzej jako aluminium). Występuje w postaci kryształów lub proszku. Dawniej, jako kamyk po goleniu, był szeroko używany do tamowania drobnych krwawień z ranek po zacięciach przy goleniu. Dziś w tym celu ałun oferowany jest m.in. w postaci sztyftu.

*Czyściec błotny (Stachys palustris) - gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Występuje niemal w całej Europie i na obszarach Azji o klimacie umiarkowanym. W Azji Wschodniej i w Ameryce Północnej występują blisko spokrewnione gatunki włączane czasem w randze podgatunków do Stachys palustris. Czyściec błotny rośnie na siedliskach podmokłych w różnych zbiorowiskach roślinnych oraz jako chwast wśród roślin okopowych. Dawniej gatunek ten wykorzystywany był jako roślina jadalna, paszowa i lecznicza.