O uprawie bobu w połowie XIX wieku: "Bóg dał ludziom wiele pokarmów, na które się nie daje przynależnego względu"

Według autora artykułu: „W tym względzie bob naj pierwsze zasługuje miejsce”. Nie wymaga szczególnej gleby, ani wzmożonego pielęgnowania. Jego jedynym naturalnym wrogiem jest „czarna mucha”, atakująca młode pędy. Dziennik Powiatowy radzi sadzić bób w połowie maja, a plon zbierać do września. Dalej autor artykułu daje dokładne wskazówki, jak postępować, by zbiory były obfite.

„Młody wyłuskany bób, przyprawiony z masłem i pietruszką, przy czem się jada z siadłe mleko, przyjemnie smakuje” - polecał Dziennik Powiatowy. Zauważa, że młody bób „nienasyca”, więc pracujący fizycznie powinni jeść ten starszy, który jest „bardziej mączysty”. Dalej znalazły się przepisy na przyrządzenie bobu, między innymi z mięsem lub jako dodatek do pieczenia chleba. Autor przekonywał także, że warzywo używane też być może jako pożywna pasza.

„Niechże nikt, ktoby z uprzedzenia mniemał iż bób niewart hodowania, niechże się do uprawy jego nieodstrasza, gdyż spodziewam się iż zapewne każdy mi przyzna że hodowanie bobu obficie wynagrodza prace przy uprawie tego owocu podjętej” - kończy autor artykułu.

Bób to roślina używana w wielu kuchniach świata

Bób to najstarsza znana nam roślina strączkowa! Jej pełnowartościowe białko z powodzeniem może zastąpić mięso w diecie wegetarian.

Młody bób po ugotowaniu najlepiej jeść z łupinami, ponieważ zawierają one substancje, które ułatwiają trawienie. Warzywo to pomaga utrzymać prawidłowe pH organizmu człowieka. Ma właściwości zasadotwórcze, w przeciwieństwie do większości pokarmów pochodzenia zwierzęcego np. mięsa, jaj, mleka oraz zbóż, które zakwaszają organizm.

Bób jest sycący, ale niezbyt kaloryczny (100g bobu ma 84kcal). Jest polecany osobom, które się odchudzają.

Żródło: katalogsmakow.pl

Historia uprawy bobu

Bób uprawiany był w basenie Morza Śródziemnego prawdopodobnie już w okresie neolitu. Świadczą o tym wykopaliska w Jerychu. Najstarsze jego znaleziska w starożytnym Egipcie pochodzą z 2500-2300 lat p.n.e. W starożytnym Egipcie bób odgrywał rolę kultową, uważany był za „pokarm umarłych”. Chyba z tego powodu kapłani go nie spożywali. Nasiona bobu odnaleziono również m.in. w ruinach Troi.

W Chinach najstarsze znaleziska związane z tą rośliną pochodzą z okresu neolitycznej kultury Longshan.

Prorok Ezechiel podaje w Biblii, że mąki z bobu dodawano do wypieku chleba. Bób był wartościowym pokarmem, umożliwiającym ludziom przetrwanie w obleganych twierdzach.

W latach 1910 - 1913 z siewek bobu wyizolowano aminokwas - lewodopę. Początkowo nie przypisywano mu żadnej roli fizjologicznej, ale ten związek chemiczny okazał się skutecznym lekiem na chorobę Parkinsona i od roku 1961 jest stosowany w terapii. Odmiana bobu - bobik uprawiana jest na paszę.

Żródło: Wikipedia