Na wystawie eksponowanych jest 33 wielkoformatowych fotogramów, autoportretów, których głównym motywem jest cień, ujęty na zróżnicowanych fakturach, w różnym świetle. Prace wręcz przypominają grafikę, ale są zdjęciami bez obróbki w programie graficznym. Fascynują techniką, z jednej strony budzą niekłamany podziw, z drugiej nieokreślony niepokój.
Kamila Sammler fotografiami opowiada bardzo osobistą historię - powiedział komisarz wystawy Sergiusz Sachno, artysta fotograf portretu i aktu, doktor nauk o sztukach pięknych, członek Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Fotografików. - Cień potraktowany jest malarsko, autorka w niespotykany dotąd sposób artystycznie przetworzyła ten trudny technicznie temat. Przekazuje emocje, łączy doświadczenia aktorskie z fotografią, tworząc nową jakość.
Wystawa „jaCień” to swoisty monodram fotograficzny - mówiła Kamila Sammler. - Cień to nasze drugie „ja”, zawsze nam towarzyszy i jest jakby łącznikiem między światłem, a ciemnością. To nasza cielesność, ale jednocześnie tylko ulotne wrażenie optyczne.
Motyw cienia znalazł odbicie w ponad stu fotografiach Kamili Sammler. W różnych wnętrzach, w zaskakujących zestawieniach, bardzo ciekawej i niepowtarzalnej kolorystyce.
*Kamila Sammler-Kotys jest aktorką teatralną i filmową, ale jej pasją jest również fotografia. Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Była aktorką Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1981 - 1982), Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (1982 - 1986), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1986 - 1990), a od 1990 roku ponownie jest aktorką Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi.
W 2007 roku wystąpiła w roli pierwszoplanowej w etiudzie szkolnej Teczka Jakuba Kossakowskiego, który opowiadał o powszechnym w ostatnich latach procesie lustracji prowadzonym przez IPN. Film ten otrzymał nagrodę dla Najlepszego Filmu Polskiego na Sopot Film Festival, m.in. za przejmujące kreacje aktorskie Edwarda Żentary, Andrzeja Szczytko i Kamili Sammler.
