Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu [FOTO]

W Muzeum Ziemi Rawickiej odbyły się czterodniowe działania w ramach programu „Seniorzy i młodzi w twórczym działaniu”.

Była to czwarta edycja programu, prowadzonego w czterech miejscowościach: w Brzeźnie, Garwolinie, Otwocku i Rawiczu. Międzypokoleniowe grupy pracowały w formie dramy* i teatru forum*.

- Główne konflikty międzypokoleniowe, jakie się pojawiają podczas warsztatów, to przede wszystkim kłopoty komunikacyjne - powiedziała Małgorzata Winiarek-Kołucka. - seniorzy preferują spotkania i rozmowę, młodzież sms-y i portale społecznościowe. Obie grupy łączy potrzeba bycia zauważonym, ale starsi wolą „normalność”, młodzi podkreślają swoją indywidualność ubiorem i zachowaniem.

Te problemy zostały podkreślone w przedstawieniu podczas próby otwartej, pod roboczym tytułem „Adam”, które było efektem warsztatów. Wzięło w nich udział 14 osób, w bardzo różnym wieku. Publiczność czynnie uczestniczyła w spektaklu, w niektórych scenach zastępując bohatera i proponując inne rozwiązania akcji. Po zakończeniu przedstawienia, wzięła udział w dyskusji o poruszonych problemach.

Na przełomie listopada i grudnia planowane jest spotkanie wszystkich czterech grup w Warszawie, w ramach Festiwalu Inicjatyw Międzypokoleniowych, podczas którego pokażą powstałe spektakle i wymienią się doświadczeniami. Projekt dofinansowany jest ze środków programu rządowego na rzecz „Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2014 - 2020”. Koordynatorem rawickich działań jest Krzysztof Matysiak.

*Drama stosowana to interaktywna metoda pracy z grupą wykorzystująca naszą naturalną umiejętność wchodzenia w role. Uczestnicy wchodzą w świat fikcji, w którym mogą wypróbowywać nowe zachowania. Wykorzystywane w dramie improwizacje pozwalają przeżyć doświadczenie w bezpiecznych warunkach, w tzw. płaszczu roli, bez ponoszenia realnych konsekwencji swoich działań, ale z możliwością wyciągnięcia z nich wniosków.

*Teatr Forum to metoda pracy z grupą z pogranicza teatru i edukacji dla życia, stworzona przez brazylijskiego praktyka Augusto Boala. Tym, co odróżnia go od tradycyjnego teatru jest interakcja z widownią. Widzo-aktorzy przejmując rolę głównego bohatera, badają dostępne alternatywy i trenują rozwiązania problemów, które są tożsame z ich codziennymi trudnościami. Następuje klaryfikacja własnych sytuacji problemowych i swojej w nich roli oraz konsekwencji podejmowanych lub zaniechanych działań.