XIV edycja Narodowego Czytania w Rawiczu

Narodowe Czytanie w Rawiczu okraszone ciekawostkami i doprawione szczyptą humoru

Głównym punktem rawickiego Narodowego Czytania, które odbyło się 5 września 2025 roku w samo południe, było czytanie utworów Jana Kochanowskiego, zorganizowane pod hasłem „Staropolskie pejzaże poezją Mistrza Jana z Czarnolasu malowane, w ramy krotochwil i zadumy przez aktorów oprawione". Publiczność zgromadzona w sali wielofunkcyjnej biblioteki długo oklaskiwała interpretatorów oraz aktorów Izabellę Tarasiuk-Andrzejewską i Ildefonsa Stachowiaka.

Bardzo ciekawie opowiadali o twórczości i życiu Jana Kochanowskiego, świetnie interpretując fraszki, pieśni, psalmy czy treny. Ubarwili to szerzej nieznanymi ciekawostkami. Młodzież z I LO dowiedziała się, że poeta nazywany był „wiecznym studentem”, gdyż studiował, łącząc to z zabawą, aż 15 lat. Inną ciekawostką było naświetlenie powstania słynnych trenów. Badacze literatury odkryli, że Kochanowski napisał je kilka lat przed śmiercią swojej córki Orszuli, prawdopodobnie na zamówienie. Do tej pory nie znaleziono jej grobu, a czaszkę samego poety pomylono z kobiecą.

Na koniec widzowie mogli wziąć udział w „próbie czytanej” sceny z dramatu „Odprawa posłów greckich”. Zabawa była wyśmienita.

Wystawa malarstwa i koncert na zakończenie Narodowego Czytania w Rawiczu

Całości wydarzenia towarzyszyła wystawa obrazów „Wsi spokojna, wsi wesoła” na podstawie „Pieśni świętojańskiej o Sobótce" Jana Kochanowskiego, autorstwa członków Kółka Plastycznego dla Dorosłych przy Domu Kultury w Rawiczu oraz sekcji malarskiej Rawickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Obrazy przeniosły odbiorców w malowniczy świat polskiej wsi, pełnej spokoju, ładu i radości życia. Były to realistyczne pejzaże inspirowane naturą, w których jakby zabrzmiało echo twórczości Kochanowskiego - pochwała prostoty, harmonia i bliskość z naturą.

Zwieńczeniem Narodowego Czytania 2025 był wieczorny, świetny koncert Karoliny Tuz z zespołem (Mateusz Pęciak - akordeon, Tomasz Karmiński - gitary, Włodzimierz Tuz - flet, Janusz Lewandowski - gitara basowa, Michał Tuz - perkusja).

Prezentowana muzyka była głównie miksem soulu, bluesa, z elementami ambitnego popu. Do większości piosenek muzykę skomponowała Karolina Tuz, wykorzystała swoje teksty, ale również Haliny Poświatowskiej i Henryka Pawłowskiego. Bis był tylko formalnością.

Izabella Tarasiuk-Andrzejewska to aktorka teatralna i telewizyjna oraz wokalistka, współzałożycielka „Sceny z Bliska”oraz zawodowego teatru „Jedyny taki”. Współpracuje z wybitnymi artystami polskiej sceny muzycznej. Jest absolwentką Hochschule für Music und Theater w Monachium, Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu oraz kursu mistrzowskiego międzynarodowego teatru „Pieśń Kozła”. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2003 r. uzyskała dyplom aktorki dramatu ZASP. Jej recitale (w językach hiszpańskim, jidysz, hebrajskim, francuskim), role teatralne i musicalowe zdobyły uznanie na wielu scenach polskich i zagranicznych.

Ildefons Stachowiak urodził się w Wągrowcu, ale dzieciństwo, aż do końca szkoły podstawowej, spędził w Wapnie. Maturę zdawał w liceum wągrowieckim, po czym rozpoczął studia na Politechnice Poznańskiej. Zachęcony przez Wiesława Komasę do aktorstwa, porzucił studia politechniczne i rozpoczął naukę w PWST we Wrocławiu, które ukończył w 1986 r. Po studiach znalazł się w zespole Teatru im. W. Horzycy w Toruniu, a cztery lata później, w 1991 roku, w Teatrze Nowym w Poznaniu, z którym związany jest do dzisiaj.

Karolina Tuz (absolwentka wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie fortepianu).jest wokalistką, pianistką, kompozytorką, aranżerką i producentką. W 2009 r. nakładem wydawnictwa Luna Music ukazała się jej debiutancka płyta „Pola lawendowe”. Piosenki z płyty wciąż można usłyszeć w rozgłośniach radiowych, wykonywane były podczas koncertów w niemal całej Polsce. Zwieńczeniem trasy promującej album był koncert na żywo w studiu „Rembrandt” Polskiego Radia Białystok.

Oprócz płyty „Pola lawendowe” Karolina Tuz skomponowała muzykę do tekstów zaczerpniętych z Biblii, co ukazało się na płycie „Sól”. O jej twórczości Andrzej Winiszewski (dziennikarz muzyczny Radia Zachód) pisze: „Muzyka Karoliny, to połączenie wielu gatunków i nastrojów. Umiejętne stapianie ze sobą różnych stylistyk i współpraca z muzykami o różnorodnych gatunkowych zainteresowaniach, daje w efekcie muzykę o rozpoznawalnym, indywidualnym, autorskim brzmieniu.’’