Charakterystyczny balkon na pierwszym piętrze podtrzymywany jest przez cztery kolumny i cztery półkolumny z pięknymi kapitelami korynckimi (najwyższa część, wieńcząca kolumnę). Rytm kolumn powtórzony jest na fasadzie następnej kondygnacji - tej samej wielkości półkolumnami z kapitelami. Na fasadzie ostatniej kondygnacji, pomiędzy oknami, jest osiem pilastrów - również z korynckimi kapitelami. Nad dekoracyjnym fryzem znajdują się konsole z pięknymi, niecodziennymi maszkaronami, które zdobią fasadę południową i wschodnią.
Fasada od strony rynku zwieńczona jest klasycznym trójkątnym frontonem. Każda fasada budynku oddzielana jest ozdobnym gzymsem. Motyw kolumn ciągnie się na przedłużeniu budynku, aż do ulicy Kramarskiej. W przybudówce całą wysokość zdobią trzy półkolumny z kapitelami jońskimi.
Na parterze kamienicy, w różnych okresach, mieściły się firmy o wielu profilach. Na początku lat 20. XX wieku, Edmund Malczewski prowadził tam sprzedaż olejów maszynowych, motorowych i cylindrowych, jak głosił anons - „Do maszyn i wozów tłuszcze, benzyna, benzol”. Przed kamienicą, na rynku, znajdował się dystrybutor.
W okresie międzywojennym w jednej części była „Drogeria pod Orłem” Edmunda Malczewskiego, później „Drogeria pod Filarami” J. Kozłowskiego. W drugiej Bolesław Thiele prowadził skład bławatów (tkanin).
Po II wojnie światowej parter zajmował sklep z obuwiem słynnej firmy „Bata”. Od początku lat 70. na parterze uruchomiono restaurację „Staromiejska”, która działała do lat 90.
Źródło: „Rawicz. Przewodnik staromiejski”
Podobno w tym budynku przebywał, goszczący w Rawiczu 15 października 1793 roku, król pruski Fryderyk Wilhelm II. Wejście do części mieszkalnej jeszcze w latach 70. XX w. było od ulicy Królowej Jadwigi (wówczas Waleriana Wróblewskiego). Znajdowała się tam tablica upamiętniająca to wydarzenie. Inne źródła podają, że król pruski Fryderyk Wilhelm II rezydował w pałacu (zamku) rodowej siedziby Sapiehów. Jej budowę rozpoczął Jan Kazimierz Sapieha po wielkim pożarze miasta w 1707 roku, na północ od zakładu karnego. Otoczona była ogrodem o powierzchni 2 ha 81 arów i 13 m kw. Tam odbywały się spotkania, bale, przyjęcia.
Teren zamku ograniczony był dzisiejszymi ulicami Piotra Skargi i 17 Stycznia oraz Plantami. Budowę pałacu zakończono w 1737 roku. Rezydencja była ulubionym miejscem pobytu Sapiehów - przede wszystkim Jana, który tutaj w 1730 roku zakończył życie oraz Katarzyny, mieszkającej w tym miejscu do 1771 roku. Przez wiele lat zamieszkiwał tutaj Jan Nepomucen Mycielski, ostatni właściciel Rawicza. W zamku tym podpisano szereg uchwał, przepisów i rozporządzeń dotyczących życia mieszkańców naszego miasta. Z czasem pałac zupełnie opustoszał i zamienił się w ruinę. Cegły z niego użyto do wybudowania gmachu więziennego.
No właśnie! Gdzie dokładnie mieściła się siedziba Sapiehów?
Źródło: „Janusz Hamielec „Wędrując po Rawiczu”, Tadeusz Pawłowski „Kiedy w Rawiczu powstał pałac?”
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.