Róża Lutra na rawickim kościele pw. św. A. Boboli

Rawicki kościół - dziś p.w. Św. Andrzeja Boboli zbudowany została w stylu późnoklasycystycznym, w latach 1803 - 1808. Świątynię \zaprojektował w 1802 r. Carl Gotthard Langhans (projektował również m.in. Bramę Brandenburską). Kościół spłonął w 1915 r., odbudowany został dwa lata później - z wykorzystaniem murów obronnych.

W okresie II Rzeczypospolitej budynek należał do parafii znajdującej się w strukturach Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce. Od 1945 stał się świątynią katolicką. Od 1976 jest kościołem parafialnym.

Róża Lutra - zdobiąca płaskorzeźnę na frontonie rawickiego kościoła położona jest pomiędzy dwoma rogami obfitości. Jest to alegoria dobrego czynu w imię Boga, co spotyka się ze spotęgowaną nagrodą. Przedstawia ona stylizowaną, pięciopłatkową różę, której płatki oddzielone są listkami. W środku kwiatu znajduje się serce, a na nim krzyż.

Oryginalna Róża Lutra jest czterokolorowa.To godło reformacji protestanckiej, zaprojektowane i opisane przez Marcina Lutra, a zarazem logo większości kościołów ewangelickich obrządku augsburskiego. Pierwszy pełny projekt pochodzi z listu reformatora z 1530 r., gdzie pisze: 

„Pierwszy ma być krzyż - czarny, na tle serca. (...) Serce ma być umieszczone w środku białej róży, pokazywać co przynosi radość, pociechę i ukojenie w wierze (...) Dlatego róża powinna być biała, a nie czerwona, ponieważ kolor biały jest kolorem duchów i wszystkich aniołów. Róża ta znajduje się na błękitnym polu, jako że taka radość ducha i nadzieja oznacza początek radości niebiańskiej w przyszłości. Wokół tego pola umieszczony jest złoty pierścień, ponieważ taka błogość w niebie trwa wiecznie i nie ma końca i kosztowna jest ponad wszelką radość i dobra, tak jak złoto jest najkosztowniejszym metalem szlachetnym”.