Cena wynosiła 6 talarów za „dekokt” do kąpieli, lub „3 talare”, „do tarcia i umywania” dwa razy dziennie. Wydaje się to ceną stosunkowo wysoką, równoważną beczce piwa. W regionie poznańskim i szczecińskim, w połowie XIX weku, duży bochenek chleba kosztował 3 gr sr., kwarta mleka (ok. 1 l) 1 - 2,5 gr sr., kwarta spirytusu 5 gr sr. W tym okresie 1 talar = 30 srebrnych groszy.

Notka zachwala „zadziwiające skutki” i „moc leczenia” takich zabiegów.

„Na zupełne i często zadziwiający sposób uleczeni zostali: którzy cierpieli na powszechne słabości nerwów, targanie, rewmatizm, hypokondyą, chronicznych wyrzutów na skórze, hemoroidow i innych chorób brzucha, osobliwie na wątrobie, syfilis skropół, suchoty i angielskiej choroby*”.

„Dołączamy każdemu przysłaniu spsób używania i skutku” - obiecuje się w notce.

Obecnie świerk ma bardzo szerokie zastosowanie. Oparte na nim preparaty stosuje się przede wszystkim przy infekcjach dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie krtani, zapalenie zatok), zwłaszcza tych przebiegających z gęstą wydzieliną, bo ułatwiają odkrztuszanie.

Sprawdzają się także przy przeziębieniach, którym towarzyszy katar i kaszel, bo działają nie tylko przeciwzapalnie, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie, ale też rozkurczowo na mięśnie gładkie oskrzeli. Dodatkowo preparaty ze świerku wykazują działanie rozgrzewające, a nawet napotne.

Świerk sprawdza się też w stanach zapalnych układu pokarmowego, bo z jednej strony pobudza do działania soki żołądkowe, z drugiej zaś przyspiesza uwalnianie żółci. Wykazuje też działanie moczopędne, a zewnętrznie stosowany łagodzi bóle reumatyczne i wszelkiego rodzaju nerwobóle.

Świerk - cenne składniki

Do celów leczniczych wykorzystuje się przede wszystkim młode pędy, igły, rzadziej żywicę, które zawierają cenne składniki, m.in.: flawonoidy, glikozydy fenolowe, różnego rodzaju kwasy, substancje goryczkowe, garbniki oraz witaminy (w tym witaminę C i prowitaminę A). Dzięki nim preparaty przygotowane na bazie świerku wykazują silne działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, ale też moczopędne.

Świerk - sposób przygotowania

Świerk można przygotować na kilka sposobów, w zależności od tego, czy używamy młodych pędów świerku czy jego igliwia.

Syrop - do sporządzenia syropu potrzebujemy suszonych, pokrojonych młodych pędów świerku, które w dość dużym słoiku układamy warstwami na przemian z cukrem. Potem słoik zakręcamy i na kilkanaście dni odstawiamy go w ciepłe miejsce. Od czasu do czasu można wstrząsnąć słoikiem, by przyspieszyć proces wypuszczania soków. Po tym czasie gotowy syrop należy przelać do innego mniejszego słoiczka lub buteleczki, trzymać w chłodnym i ciemnym miejscu, pić jedną łyżeczkę dwa razy dziennie.

Odwar - robi się go następująco: 1 łyżeczkę suszonych pędów świerku lub igieł należy zalać szklanką wody, doprowadzić do wrzenia i gotować ok. 5-7 minut. Potem należy odcedzić, pić 2 razy dziennie 2, 3 łyżki.

Napar - z igieł świerku można też zrobić napar. Wystarczy 1-2 łyżeczki rozdrobnionego, suchego igliwia zalać ok. litrem wrzącej wody i parzyć pod przykryciem przez kwadrans. Następnie odcedzić i pić 2 razy dziennie 2-3 łyżki.

Kąpiel - kąpiel z igliwia warto przygotować w przypadku bólów reumatycznych, mięśniowych, stawów czy nerwobóli. 2 łyżeczki zalać litrem wrzącej wody, gotować kwadrans, odcedzić i dodać do wody w wannie. Kąpiel nie powinna trwać dłużej niż 10-15 minut.

Olejek - w sklepach zielarskich można też kupić gotowy olejek świerkowy, który ma działanie antyseptyczne, tonizujące, przeciwzapalne, ale też uspokajające. Sprawdza się w pielęgnacji trudno gojących ran czy odleżyn, przyspiesza regenerację skóry. Olejek można stosować do inhalacji, masażu lub dodać do kąpieli, trzeba tylko pamiętać, że w każdym przypadku musi być rozcieńczony wodą.

W warunkach ekstremalnych z braku innego pożywienia świerk może służyć jako tymczasowe źródło pokarmu. Pod korą właściwą znajduje się stosunkowo pożywna i jadalna miazga. Szkoły przetrwania rekomendują spożywanie jej w okresie wiosny, gdy znajdują się w niej większe ilości żywicy. Z igliwia zawierającego witaminę C można przygotować gorący napój zalewając go wrzątkiem.

O szeroko pojętym zdrowiu, pierwszej pomocy po wypadkach, do czego przydatne były „skrzynki ratownicze w autobusach”, traktuje artykuł, który można przeczytać TUTAJ

Źródło: https://www.poradnikzdrowie.pl

*Bad Blankenburg – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, w powiecie Saalfeld-Rudolstadt. Do 2007 r. miasto było uzdrowiskiem.

*Dekokt - w piwowarstwie określenie części zacieru, zwykle 1/3, która pobierana jest z kadzi zaciernej, doprowadzana do wrzenia w kotle zaciernym, a następnie ponownie wlewana do zacieru głównego. Dawniej dekokt oznaczał wywar wodny z ziół lekarskich lub innych składników.

*Jeglicz – igły

*Krzywica (dosłownie zapalenie kręgosłupa), zwana również angielską chorobą, występuje u dzieci, najczęściej pomiędzy 2 miesiącem a 3. rokiem życia. Związana jest z zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforowej, spowodowana najczęściej niedoborem witaminy D. Powoduje zmiany w układzie kostnym i zaburzenia rozwojowe.

Śwerk (1)