Historia miasta:
BOJANOWOPołożenie miasta:51° 42\" N ; 16° 45\" E Województwo: Wielkopolskie Powiat: Rawicki Prawa miejskie: 1638 r. Burmistrz: Józef Zuter Strona urzędu: www.gminabojanowo.pl Powierzchnia: 123,5 km2 Ilość sołectw: 17 Liczba mieszkańców miasta: 3014 Liczba mieszkańców miasta i gmny: 8941 Adres i kod pocztowy: Urząd Miejski Rynek 12 63-940 Bojanowo Telefon (065) 54 56 393 Miasta partnerskie: Stramproy (Holandia) |
Początki Bojanowa siegają 1638 r. Lokowano je na obszarze dworskim Gołaszyna, należącym do Stefana Bojanowskiego. 16 kwietnia 1638 r. król Władysław IV nadał osadzie przywilej miejski na prawie magdeburskim. Szybka rozbudowa miasta spowodowała założenie Bogusławowa, ktore swoją lokację umocniło przywilejem miejskim króla Jana Kazimierza z 20 sierpnia 1663 r. Miasto to praktycznie było częścią Bojanowa. Dokumenty lokacyjne obu miejscowości nie zachowały się, ale lokacje udowadniają późniejsze królewskie potwierdzenia z lat 1663 i 1694. Ciekawostką jest fakt, iż we wszystkich miastach ówczesnej ziemi rawickiej (Rawicz, Jutrosin, Miejska Górka, Sarnowa) władze miejskie wybierano raz do roku. Wyjątkiem jest Bojanowo, gdzie urzędy były dożywotnie.
Miasto na całą Polskę zasłynęło z produkcji sukna najwyżej jakości. Cech sukienników powstał już w 1641 r. W tym samym roku zrzeszyli się szewcy i piekarze. Najlepszym dla Bojanowa okresem rozwoju sukiennictwa był czas Księstwa Warszawskiego czyli lata 1807 - 1815.
W wyniku II rozbioru Bojanowo wraz z okolicą zostało włączone do tzw. kamery poznańskiej oraz do nowo powstałego powiatu krobskiego, z siedzibą władz w Rawiczu. W tym też czasie (przełom XVIII i XIX w.) Bugusławowo zostało całkowicie wchłonięte przez Bojanowo.
Utrapieniem obu miast były częste pożary. Sprzyjała temu drewniana zabudowa oraz pokrycia dachowe z gontu i słomy. Pożar z 22 sierpnia 1690 r. strawił wszystkie domy po zachodniej i północnej stronie rynku. 31 maja 1791 r. płonęła wschodnia część miasta. Rok później spłonęło 17 domów mieszkalnych i 16 stodół po zachodniej stronie Bojanowa. Największy pożar w dziejach miasta miał miejsce 12 sierpnia 1857 r. Spaliły się 442 budynki, między innymi kościół ewangelicki, synagoga, szpital, ratusz i poczta. Bez dachu nad głową zostało ok. 2000 mieszkańców miasta, zginęło 19 osób, 50 zostało rannych. Ocalał browar i dworzec kolejowy, gdzie pogorzelcy znaleźli tymczasowe schronienie. Murowane miasto odbudowano dzięki składkom w całych Niemczech.
Galeria osób zasłużonych dla gminy:
