Kwiaty dla zastrzelonych bezrobotnych

Przedstawiciele władz samorządowych złożyli kwiaty pod tablicą na rawickim ratuszu, upamiętniającą zastrzelonych bezrobotnych podczas tzw. „rozruchów głodowych” w 1921 r. \r\nRozruchy głodowe

Na początku lat 20. ubiegłego wieku, ciągle pogarszała się sytuacja gospodarcza w całej Polsce. Rosko bezrobocie, drożały podstawowe produkty, społeczeństwo ubożało. W wielu regionach kraju, w tym także w Wielkopolsce, odbywały się tzw. rozruchy głodowe - marsze, strajki i demonstracje. Brali w nich udział przede wszystkim robotnicy i bezrobotni. Do takiej demonstracji, pod hasłami „pracy i chleba”, doszło w Rawiczu, 19 sierpnia 1921 roku.

Do protestujących strzały oddała policja. Zginęło wówczas siedmiu robotników, siedemnastu zostało ciężko rannych, kilkudziesięciu lżej. Na miejscu manifestacji zastrzelone zostały trzy osoby. Cztery zmarły w szpitalu w następnych dniach. Zbiorowy pogrzeb ofiar odbył się 25 sierpnia. Spoczywają we wspólnej mogile na rawickim cmentarzu.

Polegli demonstranci: Jan Tyca z Ostój, Jan Tatarek z Zaorla, Kazimierz Szwarc z Rawicza, Stefan Cyburski z Rawicza, Wincenty Szukalski ze Słupi Kapitulnej, Władysław Dąbrowicz z Wydaw i Franciszek Robaszyński. Najmłodszy z nich miał 17 lat.

30 kwietnia 1962 r. na ścianie rawickiego ratusza odsłonięto kamienną tablicę, upamiętniającą poległych bezrobotnych. 1 maja 1987 r. podczas jednej z ostatnich manifestacji pierwszomajowych, zastąpioną ją nową, metalową. (WJ)