Świętowali 30. rocznicę nadania szkole imienia [ZDJĘCIA]

Szkoła to przede wszystkim wspólnota ludzi, nauczycieli, pracowników, rodziców i uczniów

Uroczystość z okazji 30-lecia nadania Szkole Podstawowej w Bojanowie imienia błogosławionego Edmunda Bojanowskiego, odbyła się wczoraj, 14 listopada 2025 roku. Rozpoczęła się w miejscowym kościele parafialnym Eucharystią pod przewodnictwem ks. kanonika Mariusza Mateckiego, który jest krajowym postulatorem procesu kanonizacyjnego bł. Edmunda Bojanowskiego.

W szkole przez cały dzień także się działo, a część oficjalną z udziałem zaproszonych gości zaplanowano na 11.30. Dotarli na nią: Magdalena Jurkiewicz z leszczyńskiej delegatury Kuratorium Oświaty, Maciej Jagodziński - przewodniczący rady powiatu rawickiego, Paulina Wolsztyniak - burmistrz Bojanowa, Katarzyna Sadowska - wiceburmistrz, Maciej Triebs - przewodniczący rady miejskiej, ksiądz Tomasz Nowak, księżą Mariusz Matewski i Jan Ratajczak, Józef Zuter - były wieloletni burmistrz Bojanowa, Błażej Baraniak, Leszek Stark i Teresa Polc - poprzedni dyrektorzy szkoły. Byli także szefowie gminnych placówek oświatowych, jednostek organizacyjnych współpracujących z podstawówką oraz siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Lublinie.

Na początku goście przypomnieli sobie o wydarzeniach sprzed 30 lat, kiedy to szkoła zyskała patrona. Obejrzeli krótkie fragmenty filmu znajdującego się w zasobach szkoły, pokazujące te najważniejsze momenty uroczystości z 1995 roku.

- Niezmiernie mi miło, że spotykamy się dzisiaj, aby uczcić 30. rocznicę nadania naszej szkole imienia błogosławionego Edmunda Bojanowskiego, człowieka, którego życie było pełne dobra, wiary i troski o drugiego człowieka. W jego sercu zawsze było miejsce dla tych, o których świat często zapominał: dla dzieci, chorych, uboższych. Bojanowski nie dzielił ludzi według pochodzenia, wieku czy zamożności. Dla niego każdy był ważny. To właśnie z tej miłości do dzieci narodził się jego największy życiowy projekt, ochronki wiejskie, czyli przedszkola, w których najmłodsi mogli się nie tylko uczyć i bawić, ale przede wszystkim wzrastać w atmosferze dobra, modlitwy i wzajemnego szacunku. Edmund wierzył, że od wychowania najmłodszych zależy przyszłość całego narodu. Dlatego troszczył się nie tylko o ich edukację, ale i o kształtowanie serc, aby dzieci wyrastały na ludzi uczciwych, wrażliwych i odważnych w czynieniu dobra. Nasz patron pragnął, by przez codzienne, często ciche działania, zmieniać świat na lepszy  - zaznaczała w swoim przemówieniu dyrektor szkoły Małgorzata Świątek.

Przypomniała także trudną historię miejsca, w którym szkoła się dziś znajduje. Jak mówiła, w XIX wieku powstał tu dom pracy przymusowej. Umieszczano w nim mężczyzn skazanych za włóczęgostwo i żebractwo. W czasie II wojny światowej miejsce to było więzieniem dla sióstr zakonnych i księży, a latach 50. władze komunistyczne urządziły w nim więzienie dla kobiet, które istniało do 1970 roku. Ostatnimi użytkownikami tego obiektu byli zomowcy.

- Samorząd Bojanowa w 1990 roku rozpoczął starania o przejęcie części obiektu w celu powstania szkoły. Budynki były w opłakanym stanie. Dzięki staraniom gminy udało się 1 września 1991 roku powołać do istnienia Szkołę Podstawową nr 2 z siedzibą na ul. Lipowej 2. Dyrektorem tej szkoły został pan Błażej Baraniak, który wraz ze świętej pamięci księdzem Zygmuntem Pilawskim w 1994 roku rozpoczął starania o nadanie jej imienia Edmunda Bojanowskiego. Uroczyste nadanie imienia odbyło się dokładnie 30 lat temu, 14 listopada 1995 roku. Dla mnie jako uczennicy klasy szóstej był to bardzo uroczysty dzień. Ja pamiętam wiele, ale czułam, że jest to ważny dzień dla szkoły - mówiła Małgorzata Świątek.

Podkreślala, że przez kolejne 30 lat szkoła stała się miejscem realizacji zadania, jakim jest upowszechnianie miłości i dobroci do drugiego człowieka, a dzięki staraniom kolejnych dyrektorów i władzom gminy to miejsce pięknie się rozwija.

- Szkoła Podstawowa imienia błogosławionego Edmunda Bojanowskiego to nie tylko miejsce nauki, ale przede wszystkim wspólnota ludzi, nauczycieli, pracowników szkoły, rodziców i uczniów, którzy razem tworzą atmosferę wzajemnego szacunku, życzliwości i dobra - zaznaczała dyrektor szkoły, a jej poprzedników, za ogromne zasługi dla rozwoju szkoły, uhonorowano okolicznościowymi statuetkami. 

Małgorzata Świątek zapewniała również, że, podążając za patronem bł. Edwardem Bojanowskim, społeczność szkolna dostrzega w najbliższym otoczeniu osoby chore, potrzebujące, samotne i starsze. Uczniowie, rodzice i nauczyciele organizują zbiórki, słodkie dni, turnieje charytatywne czy koncerty.

"Macie niezwykłego patrona"

Jak przystało na uroczystość jubileuszową nie zabrakło licznych gratulacji i życzeń od zaproszonych gości. Wszyscy zaznaczali, że patron placówki to postać niezwykle bogata duchowo i moralnie, człowiek wielkiego serca, a jego działalność stała się wzorem pedagogiki opartej na szacunku i miłości oraz inspiracją do prowadzenia szkoły przyjaznej i otwartej na każdego człowikea.

- Patrząc na rozwój naszej szkoły, na sukcesy uczniów oraz na zaangażowanie nauczycieli i współpracę całej społeczności, z dumą możemy powiedzieć, że wartości Edmuda Bojanowskiego są żywe. Znajdują swoje odzwierciedlenie w codziennej pracy, w szacunku między uczniami, w wolontariacie, w dbaniu o tradycję i kulturę. Drodzy nauczyciele, dziękuję wam za to, że, prowadząc młodych ludzi, nie tylko przekazujecie im wiedzę, ale także wychowujecie w duchu odpowiedzialności, dobroci i wrażliwości, wartości tak bliskich naszemu patronowi. Drodzy rodzice, dziękuję za współpracę, za obecność i wsparcie w każdym dniu. Drodzy uczniowie, to dla was szczególnie kieruję słowa wdzięczności i zachęty. Macie niezwykłego patrona. Niech jego życie pokazuje wam, że każdy może zrobić coś dobrego, niezależnie od wieku. Że warto być życzliwym, otwartym, odważnym i odpowiedzialnym. Te cechy właśnie sprawiają, że człowiek staje się wielkim - mówiła burmistrz Bojanowa, Paulina Wolsztyniak.

- Edmund Bojanowski nie był politykiem, nie był generałem, nie był wielkim przemysłowcem. Był człowiekiem, który patrzył na drugiego człowieka z ogromną wrażliwością, troszczył się o wychowanie i edukację wierząc, że każde dziecko zasługuje na szansę, na dobrą opiekę i na mądre wskazówki, dobre wskazania w kierunku dorosłości. I to właśnie przesłanie ważne dla szkoły - podkreślał z kolei przewodniczący rady miejskiej Marcin Triebs.

Nauczyciele i uczniowie razem na scenie

Społeczność szkolna przygotowała na uroczystość wyjątkową i bogatą część artystyczną. Była inscenizacja, przypominająca fakty z życia Edmunda Bojanowskiego, recytacja wierszy, piosenki, taniec z flagami. Na scenie wystąpili także uczniowie wspólnie z nauczycielami. Okazało się, że miejscowi pedagodzy nie tylko potrafią przekazywać wiedzę z danych przedmiotów, ale także śpiewać i grać na różnych instrumentach.

Ważnym punktem uroczystości było też poświęcenie nowej tablicy dedykowanej patronowi. Dodatkowo, można było obejrzeć okolicznościową wystawę oraz plakaty wykonane przez uczniów.

Kim był Edmund Bojanowski?

Podczas studiów filozoficznych na Uniwersytecie Wrocławskim Edmund Bojanowski musiał zmierzyć się ze śmiercią obojga rodziców. Naukę kontynuował w Berlinie, jednak jego karierę przerwała choroba płuc. Pomimo kuracji, jego zdrowie nie pozwoliło na kontynuację studiów. Przeniósł się do Grabonogu, gdzie zajął się pracą oświatową i charytatywną. Tutaj także rozwijał swoje pasje folklorystyczne, a mianowicie kolekcjonował i opracowywał piosenki, przysłowia i podania. Zakładał pierwsze ludowe czytelnie. Udzielał też schronienia dla ubogich, chorych oraz dla ofiar epidemii cholery. Pomimo ogromnych trudności finansowych, niejednokrotnie przeznaczał swoje skromne dochody na leki i żywność dla potrzebujących.

Za sprawą Bojanowskiego powstały ochronki dla dzieci, które stały się oazami rodzinnych tradycji i obyczajów. Jako osobie świeckiej udało mu się stworzyć zgromadzenie zakonne Służebniczek Maryi, któremu osobiście pomagał i doradzał. Wiele czasu poświęcił na edukację dzieci. W tym samym czasie próbował spełnić kolejne marzenie, czyli uzyskać święcenia kapłańskie. Niestety, kolejny raz na drodze stanęła mu choroba. Dwukrotnie, tj. w roku 1866 i 1869, został zwolniony z seminarium, aby nabrać sił. Zmarł 7 sierpnia 1871 r. w Górce Duchownej.

Jego spuścizną są, działające do dziś, Siostry Służebniczki Maryi. Główny cel ich misji pozostał niezmienny: wychowanie i nauczanie biednych dzieci.