Strefy ochronne – oaza spokoju dla ptaków
W trosce o gatunki szczególnie wrażliwe, takie jak bielik, w Polsce od lat wprowadza się tzw. ochronę strefową. W praktyce oznacza to, że wokół gniazd i miejsc regularnego przebywania wyznacza się specjalne obszary, w których priorytet ma przyroda. To swoiste „strefy ciszy”, gdzie ogranicza się działalność człowieka, by zapewnić ptakom spokój, zwłaszcza w okresie lęgowym.
Podstawą do tworzenia takich stref są przepisy ustawy o ochronie przyrody, a każda decyzja o ich wyznaczeniu podejmowana jest przez właściwe organy administracyjne. Dzięki temu ptaki mogą spokojnie zakładać gniazda, wysiadywać jaja i wychowywać pisklęta w sprzyjających warunkach. Ten czas jest dla nich kluczowy – spokój i bezpieczeństwo w gnieździe bezpośrednio przekładają się na przyszłość populacji.
W trosce o bezpieczeństwo bielików, wokół ich gniazd zakłada się tzw. strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania zwierząt gatunków chronionych. Są one ustanawiane decyzją Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (RDOŚ) na podstawie ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. Na ten moment dla bielika mamy ustalone 10 stref ochronnych. – mówi Marta Szewczyk, starszy specjalista SL ds. ochrony lasu, ochrony przeciwpożarowej i łowiectwa w Nadleśnictwie Piaski.
Obrączkowanie – ważne narzędzie dla ochrony przyrody
Sama ochrona strefowa to jednak nie wszystko. Równie ważnym elementem w dbaniu o bielika i inne ptaki drapieżne jest obrączkowanie młodych osobników, które każdego roku przeprowadzane jest przez doświadczonych specjalistów.
Młode są ważone, mierzone, a następnie otrzymują dwie obrączki:
-
srebrną (ornitologiczną) - z unikalnym numerem rejestracyjnym, pozwalającym określić miejsce pochodzenia bielika;
czarną (obserwacyjną) - pozwalającą na identyfikację ptaka z dużej odległości, np. przy użyciu lunety lub aparatu fotograficznego.
Obrączki to dla ornitologów i leśników bezcenne źródło informacji – pozwalają śledzić trasy wędrówek ptaków, analizować ich długość życia, poznać zagrożenia, z jakimi się mierzą i lepiej planować przyszłe działania ochronne.
Wspólna troska o równowagę w lesie
Wszystkie te zabiegi mają jeden cel – zachowanie różnorodności biologicznej i równowagi ekosystemów leśnych. Bielik, choć silny i dziki, w dużym stopniu zależy od naszej odpowiedzialności. Gdy go chronimy, nie tylko dbamy o jeden gatunek, lecz także pokazujemy, że troska o przyrodę to inwestycja w przyszłość – dla nas i dla kolejnych pokoleń. Zdrowe, pełne życia lasy są naszym wspólnym dobrem i warto pamiętać, jak ważną rolę w tym procesie odgrywa każdy z nas.
Nie tylko bielik
W lasach Nadleśnictwa Piaski, oprócz bielika, można spotkać także inne chronione gatunki ptaków drapieżnych. Wśród nich wyróżniają się m.in. bocian czarny, kania czarna i kania ruda. Każdy z tych gatunków jest wyjątkowy i stanowi ważną część leśnego ekosystemu.
Bocian czarny, bardziej skryty i płochliwy od swojego białego kuzyna, chętnie gniazduje w trudno dostępnych zakątkach lasu. Kanie – czarna i ruda – imponują zwinnością w locie i doskonałym wzrokiem, dzięki któremu wypatrują zdobyczy nawet z dużej wysokości.
Strefowa ochrona ich siedlisk, podobnie jak w przypadku bielika, pozwala tym rzadkim i wrażliwym ptakom bezpiecznie wyprowadzić lęgi i podtrzymywać swoją obecność w naszych lasach. Każdy z tych gatunków to skarb naszej przyrody, który warto poznać i chronić.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.