Dwie rady, nie od parady

Pierwsza informacja nosi tytuł „Sok gruszczane jako pasza dla pszczół”. Już sam początek budzi zaciekawienie: „W latach gdy gruszki obficie rodzą, hodowaczom pszczół nic lepszego nie można poradzić, jak ugotować sok z gruszek słodkich, aby na lata, w których miod się nie uda, mieć dobrą, pszczołom ulubioną i służącą paszę”. Sok trzeba koniecznie gotować w „nowym glinianym naczyniu” i w nim przetrzymywać. Użycie jakiekolwiek garnka metalowego, może być dla pszczół trujące.

Drugą radą jest „Polewanie róż w cieplarniach wodą słodową”, co ma sprzyjać wzmocnieniu liści i uzyskaniu pięknych kwiatów. „Nie trzeba jednak używać stare, zleżałe słód, tylko wcale świeży, który się odgotuje i wodą rozcienczy. Polewanie nastąpi od czasu do czasu w równych ilościach”.

Tę radę chyba nie wszyscy mogą praktycznie zastosować. Z nabyciem wody słodowej może być problem, ale dla chcącego nic trudnego. Można ją „wyprodukować” samemu.

Słód jęczmienny to ziarna jęczmienia poddane kiełkowaniu (słodowaniu). Najczęściej można znaleźć słód jęczmienny w piwie, jednak występuje on w wielu produktach przetworzonych, gdzie jest używany jako substancja słodząca i barwnik. Ekstrakt słodowy lub mielony słód jęczmienny często poleca się kobietom karmiącym piersią w celu zwiększenia laktacji. Produkcja słodu jęczmiennego jest czteroetapowym procesem, który trwa 8 dni. Obejmuje moczenie ziaren, kiełkowanie (słodowanie) ziaren, suszenie mokrego słodu i odkiełkowanie (usunięcie korzonków). W trakcie tego procesu wytwarza się korzonek oraz zawiązuje kiełek liściowy, który nie może wyrosnąć poza łuskę ziarna. Słodowanie ziaren prowadzi się w celu aktywacji enzymów rozkładających zapasowe białka i cukry, niezbędnych do dalszego etapu produkcji piwa – zacierania.

Źródło: wylecz.to