100-lecie Towarzystwa Koleżeńskiego Bojanowiaków zaplanowano na 22 czerwca 2024 r. Obchody rozpoczną się o godzinie 12.15 - złożeniem wiązanek kwiatów pod pomnikiem Powstańców Wielkopolskich, następnie uczestnicy przejdą ulicami miasta do kościoła parafialnego na okolicznościową mszę świętą (godzina 13.00).
Na 14.15 zaplanowano złożenie kwiatów pod tablicą poświęconą pamięci pomordowanych mieszkańców Bojanowa, a także spotkanie z przedstawicielami władz gminy Bojanowo. Uroczyste otwarcie zjazdu odbędzie sie w szkole o godzinie 15.00, a na 17.00 przewidziano spotkania koleżeńskie roczników (na terenie szkoły). Wydarzenie zakończy wieczorek taneczny. Początek o godzinie 18.00.
Organizatorzy przypominają, że potwierdzeniem udziału w zjeździe jest wpłata 130 zł na konto TKB (Bank Spółdzielczy, BS Poniec o/Bojanowo, Nr konta: 76 8682 0004 0051 5100 9000 0010).
- Serdecznie zapraszamy do udziału w wydarzeniu - mówi Czesław Kryszkiewicz, przewodniczący Towarzystwa Koleżeńskiego Bojanowiaków.
Jak powstało Towarzystwo Koleżeńskie Bojanowiaków?
Początki Towarzystwa Koleżeńskiego Bojanowiaków sięgają roku szkolnego 1922/23. Wówczas dyrekcja szkoły wyraziła zgodę na zorganizowanie przez uczniów Stowarzyszenia „Bratnia Pomoc”, które miało pomóc uczniom w gorszej sytuacji materialnej w kwestiach lokalowo-gastronomicznych. Pierwszym prezesem organizacji został Karol Steinhagen. Stowarzyszenie przystąpiło wówczas do zorganizowania – przy dużym wsparciu dyrekcji szkoły – wszelkiej pomocy biedniejszym kolegom oraz starało się poprawić warunki edukacyjne.
- Popularny „Bratniak” prężnie rozwijał swą działalność. Zachęcało to dodatkowo młodzież wiejską do podejmowania nauki w Bojanowie. Bratnia Pomoc nie mogła jednak sprostać rozmiarowi potrzeb i - dzięki pomocy materialnej pierwszych absolwentów - przemieniła się w Towarzystwo Koleżeńskie Uczniów Państwowej Średniej Szkoły Rolniczej w Bojanowie, zwane też Towarzystwem Koleżeńskim Bojanowiaków (XII 1924) - czytamy w opracowaniu przygotowanym przez Marka Kosmalskiego.
Zgodnie z przygotowanym statutem celem towarzystwa miało być "wyrabianie w młodzieży poczucia obowiązków obywatelskich i karności drogą rozwoju życia koleżeńskiego i duchowego, wzajemnej pomocy w sprawach naukowych i materialnych, dbałość o opinię szkoły oraz wzmocnienie hartu cielesnego przez rozwój ćwiczeń gimnastycznych i sportów”.
Towarzystwo z czasem rozszerzyło swoją działalność, poza pomocą socjalną, na działalność kulturalno-sportową, poznawczą i organizację płatnych praktyk zawodowych w najlepszych gospodarstwach.
Tradycja zjazdów
W 1932 roku TKB było współorganizatorem zjazdu absolwentów szkoły. W związku z tym wydarzeniem wydało własną metalową odznakę: trzy kłosy i litery TKB, stanowiące inicjały Towarzystwa Koleżeńskiego Bojanowiaków. Odznaka ta noszona była w klapie marynarki pod zieloną aksamitką.W ramach Towarzystwa powołano Związek Absolwentów i postanowiono odbywać zjazdy co 5 lat. Drugi zjazd absolwentów odbył się 12. XI. 1937 r. i na tym zjeździe przekazano szkole sztandar ufundowany staraniem Towarzystwa. W tym samym roku TKB wydało swoje pismo, o nazwie „Siejba”, które odtąd prenumerowane było przez wszystkie szkoły rolnicze w kraju.
Jak przypomina Marek Kosmalski, po zakończeniu II wojny światowej i otwarciu szkoły, działalność wznowiło i towarzystwo kKoleżeńskie przy pomocy dyrekcji, organizowało płatne praktyki wakacyjne, głównie w przemyśle rolno-spożywczym. Stołówka umożliwiała regulowanie czesnego przez rodziców w formie dostawy produktów rolnych. Poza działalnością gospodarczą, Towarzystwo organizowało życie kulturalne poprzez własne zespoły: teatralny, muzyczny, taneczny i chór, które zdobywały. Prowadzono współzawodnictwo w nauce i pracy społecznej.
TKB organizowało spotkania młodzieży z pisarzami i znanymi osobistościami oraz wycieczki krajoznawcze, wystawy gospodarcze i pokazy rolnicze. Stało się tradycją, że uczniowie wraz z nauczycielami maszerowali na mszę św. do kościoła pod sztandarem Szkoły, na którym wypisane było credo: „Bóg, Honor, Ojczyzna”.
Trudne chwile po wojnie
W 1951 roku brutalnie wyrzucono ze szkoły członków dyrekcji z doc. Janem Sondlem na czele, rozwiązano TKB, protestujących uczniów, pod przywództwem Franciszka Jaworskiego, uwięziono w Rawiczu.
- Przez dziesięciolecia starano się zniweczyć przedwojenne tradycje. Już tylko nieoficjalnie rozwijali działalność kulturalną wśród młodzieży niestrudzeni profesorowie: Ł. Kryszkiewicz, Janina Nickowska i Maria Juchnowicz. Za kontynuowanie działalności bez szyldu TKB i poświęcenie się dla młodzieży szkolnej w tym trudnym okresie, Walne Zebranie Członków nadało im wyróżnienie - Honorowe Członkostwa TKB - czytamy.
W 1977 r. grono Bojanowiaków, przedwojennych uczniów spotkało się w Warszawie w domu prywatnym Kazimierza Koehlera, gdzie odbyło się nieoficjalne zebranie Towarzystwa. Na tym spotkaniu postanowiono prowadzić nieoficjalną działalność Towarzystwa. Wybrany zarząd ponawiał w latach 1980 – 1988 prośby o reaktywowanie TKB, ale ówczesne władze nie wyrażały zgody, grożąc konsekwencjami. Działalność nieoficjalna tej grupy ograniczała się do organizowania różnorodnej pomocy w szkole, dla poprawienia warunków dydaktycznych i socjalnych uczniów.
Powrót do dawnych tradycji
W roku 1992 uczestnicy Zjazdu Absolwentów, z okazji 70 – lecia Szkoły, powołali Komitet Inicjatywy do Reaktywowania TKB. I wtedy się udało.Do form działalność TKB zaliczono: kontynuację wydawania „Siejby”, która stanowi stały kontakt z absolwentami i uczniami organizowanie walnych zebrań członków oraz jubileuszowych spotkań koleżeńskich, wspomaganie materialne osób wyróżniających się w pracach towarzystwa, współuczestnictwem w organizowaniu kulturalnych sportowych i patriotycznych spotkań młodzieży. organizowanie konkursu na najlepszego ucznia w szkole i nagrodzenie. I te tradycje TKB kontynuuje do dziś.
TKB dba też o groby zmarłych nauczycieli. W najbliższym czasie - w porozumieniu z księdzem proboszczem - zamierza postawić jeden wspólny pomnik z pamiątkową tablicą dla tych, których mogił już nikt z bliskich nie odwiedza.
