„Wieść o zgonie I-go Sekretarza Komitetu Centralnego P.Z.P.R. załoga R.Z.M. i O.Z. przyjęła z głębokim bólem” - brzmi pierwsze zdanie. Podobno z twarzy ludzi pracujących przy maszynach „wyczytać można było jak bardzo kochali swego wodza i nauczyciela, budowniczego Polski Ludowej”.
Dalej jest jeszcze ciekawiej, gdyż „Ból ten jednak przeradzał się w męstwo i większe jeszcze przywiązanie do Partii i Państwa Ludowego”. Wynika z tego, że śmierć Bolesława Bieruta* była jakby czymś „dobrym” dla rozwoju socjalizmu i PRL-u.
16 marca 1956 r. o godz. 11.00 zamarł ruch w całym zakładzie i włączono syreny. Zapadła 3-minutowa cisza, potem przez radiowęzeł załoga wysłuchała przemówień pożegnalnych nad trumną prezydenta. Gdy wyruszył kondukt żałobny, przed gmachem dyrekcji Odlewni Żeliwa stanęła warta honorowa, którą do późnych godzin wieczornych pełnili na zmianę pracownicy, a przed portretem Bolesława Bieruta zapalono znicz. Nie zabrakło zapewnień, że załoga realizując założenia planu 5-letniego, „każde postawione przed nią zadanie wykona z honorem, czcząc tym samym pamięć wielkiego Polaka, Tow. Bolesława Bieruta”.
Rawickie więzienie uratowało mu życie
*Bolesław Bierut - ur. 18 kwietnia 1892 r. w Rurach Brygidkowskich (dzielnica Lublina) zm. 12 marca 1956 w Moskwie. Polityk, działacz komunistyczny, agent NKWD, Przewodniczący Krajowej Rady Narodowej (1944 r.), prezydent KRN i zastępujący Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (lata 1944 - 47), prezydent RP w latach 1947 - 1952 (wybrany przez Sejm RP po sfałszowanych wyborach parlamentarnych 1947 r.), przywódca PZPR (od 1948 jako sekretarz generalny, a od 17 marca 1954 I sekretarz KC), prezes Rady Ministrów w latach 1952 - 1954, poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I kadencji, członek Komisji Wojskowej Biura Politycznego KC PZPR nadzorującej Ludowe Wojsko Polskie od maja 1949 r. Budowniczy Polski Ludowej.
Życiorys pełen tajemnic i niedomówień
Oficjalny życiorys Bolesława Bieruta jest pełen tajemnic i niedomówień. W zasadzie nadaje się na scenariusz filmu sensacyjno - szpiegowskiego, ale jego bohater nie jest postacią pozytywną, wręcz przeciwnie. Wiele informacji trzeba by zacząć od słowa „podobno”. Podobno było dwóch Bolesławów Bierutów, może nawet trzech. Były premier Piotr Jaroszewicz twierdził, że Bierut z 1943 r. nie był jednak tą samą osobą co przed 1939 r. Podobno zginął w zamachu w 1947 r. w Hotelu Francuskim w Krakowie. Przebrany za funkcjonariusza NKWD działacz antykomunistycznego podziemia kilkukrotnie strzelił do przebywającej w holu Bolesława Bieruta. Świadkowie twierdzili, z zginął, ale... po paru chwilach w hotelu pojawił się znów, cały i zdrowy. Zdaniem prof. Pawła Wieczorkiewicza w tym zamachu zginął prawdziwy Bierut, natomiast jego sowiecki odpowiednik działał później sam, pełniąc przez lata najważniejsze urzędy w Polsce Ludowej.
Pobyt w rawickim więzieniu
18 grudnia 1933 r. został po raz kolejny aresztowany i skazany na siedem lat więzienia. Karę odbywał w Warszawie i Mysłowicach, a w latach 1936 -1938 w Rawiczu. W 1936 r. działające w Moskwie zagraniczne kierownictwo Komunistycznej Partii Polski zaocznie wykluczyło go z partii „za niegodne komunisty zachowanie się podczas śledztwa i rozprawy sądowej”. 7 września 1940 r. Wydział Kadr postanowił zmienić decyzję komisji KC KPP z 1936 r. o wykluczeniu Bieruta z partii i uznać ją za bezpodstawną.
Gdy Bierut siedział w więzieniu, Stalin podejrzewając w polskim ruchu komunistycznym „odchylenia prawicowe” i spiski przeciw niemu, wzywał członków KPP do Moskwy i ich po przesłuchaniach połączonych z torturami, mordował. Więziony Bierut nie mógł pojechać do ZSRR. Pobyt w więzieniu - jak wielu innym polskim komunistom - uratował mu życie. W 1938 r. Józef Stalin rozwiązał KPP i 20 grudnia Bierut przedterminowo wyszedł na wolność.
Niejasne okoliczności śmierci
Śmierć Bolesława Bieruta nie jest do końca wyjaśniona. Zmarł 12 marca 1956 r. w Moskwie, do której przybył na XX Zjazd KPZR. Podobno szokiem dla niego okazał się referat Chruszczowa, w którym potępiono „błędy i wypaczenia” czasów stalinowskich. O przyczynach jego śmierci krążyło wiele wersji. Oficjalnie zmarł na zawal serca. Pojawiły się podejrzenia, że w Moskwie został otruty. (WJ)
Źródło: https://kurierhistoryczny.pl/artykul/biale-plamy-w-zyciorysie-boleslawa-bieruta,131, Wikipedia
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.