Początek artykułu odnosi się do rozporządzenia z 1838 r. „ogłoszonemu reskryptowi* królewskiego ministerstwa spraw duchownych, naukowych i lekarskich...
Księżom „przypomina się”, że „gdy idzie za mąż białogłowa, która ma już dzieci przed ślubem spłodzone”, powinni „wysłuchać narzeczonego”, które dzieci uznaje za swoje. Należało sporządzić protokół z tego „wysłuchania” i przekazać go „właściwemu sądowi opiekuńczemu dzieci, lub, jeżeli już są pełnoletnie, ich sędziemu osobistemu zakomunikować i nakoniec, że i jak to się stało, dla wiadomości w księdze kościelnej za zapisem ślubem wzmiankę uczynić”.
Wynika z tego, że problem uznania ojcostwa mógł dość powszechny.
Przeczytaj także o „Rozporządzeniu policyjnym”, które zamieścił "Rawicko-Krobski Dziennik Powiatowy" z 9 czerwca 1858 r., regulującym wykorzystanie dzieci do pracy kosztem nauki w szkole, szczególnie na wsi podczas prac „rólniczych” i do pasienia bydła TUTAJ
Reskrypt (łac. rescriptum - odpowiedź pisemna) - w prawie rzymskim akt normatywny wychodzący z kancelarii cesarskiej (jeden z rodzajów cesarskich rozporządzeń), będący odpowiedzią cesarza na zapytania urzędników, sędziów lub osób prywatnych w kwestiach prawnych.
Obecnie reskrypt to jedno ze źródeł prawa kanonicznego. Wydaje go organ wykonawczy władzy kościelnej. Na jego podstawie udziela się przywileju lub dyspensy.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.