Musiał to być istotny problem, gdyż odpowiednie rozporządzenia były publikowane kilka razy. Miały „na celu usuynięcie kominów i ognisk po pomieszkaniach wiejskich, które nie są przynajmniej półtrzeciej stopy* nad podłogę wywyżczone”. Jak zaznaczono w notce, zdarzały się przypadki poparzeń dzieci, a nawet zajęcia ogniem.
Na końcu notki czytamy: „Urządzenie to powinno być wykonane najpóźniej aż do 1. Września b.r. , w przeciwnym bądź razie takowe uskutecznione będzie z urzędu kosztem niedbałych”.
Z bezpieczeństwem dla zdrowia, nie tylko dzieci, łączą się choroby zakaźne. Bardzo poważnym problemem w tamtych czasach była wysoka zachorowalność na gruźlicę, co wiązało się z jednej strony z lekceważeniem higieny, a z drugiej z niewydolnością służby zdrowia. Można o tym przeczytać TUTAJ
*Stopa - jednostka miary, nawiązująca do przeciętnej długości stopy ludzkiej. W różnych krajach miała ona różną długość. Zmieniała się także na przestrzeni wieków. Obecnie przez stopę najczęściej rozumie się stopę angielską (foot) = 30,480 cm, stosowana jest od ok. 1835 r.. Najczęściej stanowiła 1/2 łokcia i dzieliła się na 12 cali.
Stopa polska:
stopa staropolska, tj. warszawska - do 1819 r. = 29,78 cm
stopa galicyjska, tj. lwowska - 1787 - 1856 r. = 29,77 cm
stopa wrocławska - do 1816 r. = 28,80 cm
stopa krakowska - 1836 - 1857 r. = 29,8 cm
stopa litewska = ok. 32 cm
Za granicą:
stopa hanowerska (Fuss) - ok. 1835 = 29,199 cm
stopa hamburska (Fuss) - ok. 1835 = 28,649 cm
stopa drezdeńska (Fuss) - ok. 1835 = 28,326 cm
stopa lipska (Fuss) - ok. 1835 = 28,266 cm
Znane były również inne mairy „stopa”: duńska, szwedzka, lubecka, madrycka czy paryska. Ich długość wahała się w granicach 28 - 32 cm.
Źródło: Wikipedia
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.