Tytuł pierwszej notki brzmi „Zysk na czasie przy rośnięciu drzew”. Autor na samym początku zaznaczył, że „nasienie drzew, zaraz po dojrzeniu, ma bydź ziemi oddane”. Zwraca uwagę, że wiele gatunków nasion musi zostać zasadzone przed zimą, ale nie zawsze pogoda sprzyja takim czynnościom i trzeba czekać do wiosny. Nie dość, że się traci czas, to i wiosną pogoda bywa kapryśna, „zbyt sucha lub za mokra, wtedy prawie wszystko stracone”. Wyjściem ma być „hodowanie drzew w cieplarni lub w izbie”.
Aby nasiona dobrze „przezimowały”, „trzeba siać i zasadzać po ich dojrzeniu w gliniane garnki i naczynia, a młode rośliny przechowywać w miejscach mrozom niedostępnych”. Dopiero wiosną przesadza się je do ziemi.
O katastrofalnych mrozach, które zniszczyły sady, można przeczytać TUTAJ
Druga notka - „Upowszechnianie fabryk cukru z buraków” - jest jakby swoistą reklamą. Autor wymienia liczbę tych fabryk w Związku Niemieckim, twierdząc, że jest ich 116. Razem przerobiły „8.492,270 centnarów buraków”. Tą produkcją mocno zainteresowali się Anglicy zwiedzając fabryki. Jak zaznaczył autor notki, „obawiać się trzeba, że w przyszłości w Anglia swoją całą działalność zwróci na wyrabianie cukru z buraków”
Krótka historia produkcji cukru z buraków
Niemiecki chemik Andreas Sigismund Margbraf cukier z buraka pastewnego uzyskał w latach 1744 -1746, a wyniki swych badań przedstawił w 1747 roku. Wyodrębnił z buraka cukrowego zawierającego ok. 3,3 % sacharozy - 1,56 % tegoż związku. Jego uczeń Franz Carl Achard pierwsze dzieło o uprawie buraka i możliwości pozyskiwana z niego cukru wydał w 1799 roku. Cukier był wtedy drogim towarem importowanym z amerykańskich plantacji trzciny cukrowej, a poczynania Margraffa i Acharda zagrażały interesom kupców, którzy oferowali im duże pieniądze w zamian za oświadczenie, że pozyskiwanie cukru z buraka jest niemożliwe.
Fryderyk Wilhelm III pomógł finansowo kupić Dobra Cunern (Konary) k. Steinau ( Ścinawa) na Dolnym Śląsku, wchodzącym wówczas w skład Prus. W 1802 roku Achard rozpoczął w Cunern jako pierwszy w świecie na skalę wówczas „przemysłową” wydobycie cukru z buraków cukrowych pochodzących z 1801 roku.
Pierwsza polska cukrownia powstała w czasach Księstwa Warszawskiego w 1810 roku w Jarosławcu pod Poznaniem. Cukrownia w Częstocicach została uruchomiona ok. 1839 roku jako 9. cukrownia w Królestwie Kongresowym. Pierwszą cukrownię w Kongresówce uruchomił w Izdebnie pod Grodziskiem Mazowieckim w 1829 roku Pierre Galichet, druga rozpoczęła wydobycie cukru z buraków w 1831 roku w Guzowie w dobrach Henryka Łubieńskiego. Już w 1814 roku na terenie Francji funkcjonowało 213 fabryk cukru produkujących 4000 ton cukru. Lata 20-te i 30-te XIX wieku to intensywny rozwój cukrownictwa w Niemczech, Francji, ale też Królestwie Polskim.
Źródło: farmer.pl
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.