W Sarnowie, na ratuszu, odsłonięto również tablicę pamiątkową poświęconą Bronisławowi Jasiczakowi, komendantowi organizacji antykomunistycznej. Kwiaty zlożono także na jego grobie.
Bronisław Jasiczak urodził się w 1913 r., z zawodu był kowalem. Podczas niemieckiej okupacji został wywieziony wraz z żoną na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie pracował w fabryce produkującej przyczepy samochodowe. Tam, w Cottbus, w 1944 r. urodził się jego syn Brunon. Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Jasiczaków osiedliła się w Sarnowie. Bronisław Jasiczak zaangażował się w dzielność antykomunistyczną i został Komendantem Rejonu Sarnowa formacji Armii Krajowej - Armii Krajowej Wyzwoleńczej.
7 października 1948 r. Został aresztowany przez funkcjonariuszy rawickiego Urzędu Bezpieczeństwa. Był więziony w nieludzkich warunkach, podczas licznych przesłuchiwań torturowany, wręcz maltretowany.
12 listopada 1949 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Poznaniu na sesji wyjazdowej w Rawiczu skazał go na łączną karę ośmiu lat więzienia oraz utratę praw publicznych, obywatelskich i honorowych na pięć lat. Oskarżono go o „przynależność do nielegalnej organizacji, mającej na celu przemocą zmienić ustrój Pastwa Polskiego”. Proces odbywał się bez obrońcy, polegał jedynie na odczytaniu wyroku, bez możliwości odwołania się do wyżej instancji.
Bronisław Jasiczak karę odbywał początkowo w Rawiczu, traktowany był jak więzień polityczny. Niedożywiony, bity i bez opieki medycznej, zachorował na gruźlicę. W 1951 r. został przeniesiony do wiezienia w Potulicach, a rok później do Raciborza. Na podstawie amnestii z 22.11.1952 r. karę złagodzono mu do 5 lat. Z więzienia wyszedł 7 września 1953 r.
Z powodu mocno zaawansowanej gruźlicy nie mógł podjąć żadnej pracy. Jednak nadal był obserwowany przez UB. Zmarł 2 czerwca 1966 r. i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Sarnowie.
Staraniem i na wniosek Brunona Jasiczaka 27 kwietnia 1993 r. Sąd Wojewódzki w Poznaniu unieważnił wyrok z 1949 r.
Źródło: Opracowanie Michała Turskiego
* Żołnierze wyklęci, żołnierze niezłomni - tak określa się polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne, ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR, toczący walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce.
Liczbę członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych szacuje się na 120 - 180 tysięcy osób. W ostatnich dniach II wojny światowej na terenie Polski działało 80 tysięcy partyzantów antykomunistycznych. Ostatni członek ruchu oporu - Józef Franczak ps. „Lalek” zginął w obławie pod Piaskami (woj. lubelskie) 21 października 1963 roku.
Po masowych ujawnieniach (76 774 osoby) w trakcie powyborczej amnestii, w związku z załamaniem się oczekiwań na interwencję mocarstw, antykomunistyczne, niepodległościowe podziemie zbrojne liczyło po 1947 nie więcej niż dwa tysiące osób.
Źródło: Wikipedia
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.