Na początku notki wyjaśnia, że do „chodowania nasienia kapuściannego” bierze się „największe i najtwardsze główki”, ale on starał się uzyskać nasiona z głąbów. Doświadczenia prowadzone na kapuście magdeburskiej* skończyły się sukcesem. Chwali się, że „wszyscy, którzy kapustę moją widzieli, mogą zaręczyć, że takowa była piękna i dobra i na kopę główek tylko jeden szalek* liczyć było można”.
By taki sukces uzyskać, głąby muszą być duże i twarde. Przy pierwszych mrozach oczyszcza się je z liści i głęboko zakopuje - „ziemią tak zasypać należy, aby ostatnia 3 do 6 cali* nad czubkami głębów leżała”. Pod koniec marca lub z początkiem kwietnia, zależnie od pogody, głąby przesadza się na zagony. „Wyżéj opisanym sposobem postąpiłem sobie z kapustą białą i czerwoną, jako i z kapustą kuchenną kędzierzawą* i u wszystkich tych gatunków wypadki były równo zadowolniające”
*Kapusta magdeburska, znana też jako Ditmarska, to wczesna odmiana kapusty głowiastej białej. Charakteryzuje się jasnozielonymi główkami i dużą odpornością na choroby. Jest ceniona za walory smakowe i wykorzystywana do sałatek, surówek i gołąbków.
*Kapusta kędzierzawa to po prostu jarmuż.
*Szałek - główka kapusty niesformowana, głąb; pogardliwie również „stara panna”.
*Cal. Dawniej cal miał różne wartości. 1 cal pruski = 26,17 mm. 1 cal polski (staropolski) = 24,8 mm, 1 cal polski (nowopolski, 1819 -1848) = 24,0 mm.
Jak ochronić rozsadę białej kapusty przed „wąsionkami” można przeczytać TUTAJ
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.