Za wskazanie fałszerzy banknotów wyznaczono nagrodę

Obwieszczenie podpisane „Dyrekcya główna długów państwa” informuje: „Dostrzeżono od niedanego czasu naśladowane pruskie najnowsze kilkubarwnie poddrukowane bilety bankowe á 25 tal.". Nadmieniono, że przy uważnym oglądaniu banknotów można rozpoznać, że są fałszywe, ale „mamić mogą”.

Za wskazanie władzom choćby jednego fałszerza „w taki sposób, iżby mógł być do indagacyi* pociągniony i ukarany” wyznaczono nagrodę „wedle okoliczności aż do tal. 500”. Na tamte czasy była suma wręcz astronomiczna, równająca się mniej więcej ośmioletnim zarobkom najemnika w okresie żniw z całodziennym wyżywieniem.

*Banknot (bilet bankowy,kwit bankowy) to papierowy pieniądz emitowany przez bank centralny stanowiący prawny środek płatniczy w danym kraju lub obszarze. Dawniej był to także rodzaj weksla emitowanego przez dowolny bank, poświadczający posiadanie przez okaziciela pewnej wartości (np. złota). Banknoty wyparły z powszechnego użytku pieniądze kruszcowe. Do niedawna banknoty były odróżniane od biletów skarbowych, które są kwitami emitowanymi przez bank centralny i nieposiadającymi żadnego zabezpieczenia w złocie. Obecnie określenia banknot i bilet skarbowy w języku polskim nabrały tego samego znaczenia. Znalazło to odzwierciedlenie w napisach umieszczanych na polskich kwitach. Do roku 1982 r. widniał na nich napis: „Bilety Narodowego Banku Polskiego są prawnym środkiem płatniczym w Polsce”.

Natomiast na tych wprowadzanych od 1982 r. umieszczono sformułowanie: „Banknoty emitowane przez Narodowy Bank Polski są prawnym środkiem płatniczym w Polsce”. Ostatnim banknotem w oryginalnym znaczeniu tego słowa był dolar amerykański. Od 1971 roku również on jest biletem skarbowym.

Źródło: Wikipedia

*Indagacja - wypytywanie kogoś

Źródło: Słownik Języka Polskiego PWN

O tym jaka kara pieniężna groziła za porzucenie pracy oraz jaką wartość miał wówczas talar, można przeczytać TUTAJ