W notce czytamy, że koniec drewnianych łokci, jeśli nie są zaopatrzone „w skówkę, łatwo się zużywa, przez co, pomimo ostęplowania rzetelność maary staje się wątpliwą”. ”
Wytyczne określają, że koniec łokcia ma być „zabezpieczony przez skówkę kruszczową”, ponadto: „Odstęplowanie nastąpić ma przez wybijanie orła pruskiego raz na téjże skówce, a potém na drzewie poniżéj ostatniej części miary około rękojeści”.
Dodatkowo „bezpośrednio przy skówce ma być na drzewie wybita nazwa miejsc właściwéj władzy sprawdzającéj”.
Czym był łokieć?
Łokieć to jednostka miary, o długości zależnej od państwa, regionu i epoki historycznej. Tradycyjna europejska miara łokcia nawiązywała do średniej długości ręki od stawu łokciowego do końca palca środkowego. Dzielił się najczęściej na 2 stopy albo 24 cale.
Łokieć staroegipski z XXVIII w. p.n.e. wynosił od 52,35539 cm do 52,36 cm.
Łokieć sumeryjski (XX w. p.n.e.) mierzył 51,72 cm i jest najstarszą znaną standardową jednostką miar.
W Wielkiej Brytanii stosowany był łokieć równy 45 calom, tzn. 114,3 cm, a także łokieć szkocki (ok. 37 cali) i flamandzki (27 cali)
Według polskich wzmianek o kaliskich miarach długości stosowanych już w XI wieku podstawową jednostkę miary długości sprzedawanego sukna był właśnie łokieć. Jego lokalne różnice w długości stwarzały możliwości pomyłek, a nawet spekulacji w handlu, głównie tekstyliami.
Łokieć jako miara, najczęściej wykonany był w postaci zdobionego, nawet trochę rzeźbionego drewnianego pręta lub listwy. Zdarzały się też dość dokładne odwzorowania ludzkiej ręki w metalu lub drewnie.
Jednostki miar długości stosowane w Polsce
Łokieć krakowski wiek XII w. - 52,36 cm; wiek XIII - 64,66 cm; wiek XIV - 62,5 cm; a w poł. XVI w. - 58,6 cm; od 1836 r.-1857 - 59,6 cm;
Łokieć chełmiński (w poł. XVI w.) 57,62 cm;
Łokieć lwowski albo galicyjski (w Galicji lata 1787 - 1857) - 59,6 cm;
Łokieć wrocławski (na Śląsku do 1816 r.) - 57,6 cm;
Łokieć warszawski albo staropolski (w I Rzeczypospolitej i po rozbiorach do 1819 r.) - 59,6 cm;
Łokieć nowopolski (w Królestwie Polskim lata 1819 -1849) - 57,6 cm;
Łokieć gdański - 57,8 cm (1 łokieć = 2 stopy = 24 cale = 57,38 cm)
Przeczytaj także co mierzono w szeflach i czy były legalne TUTAJ
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.