Gdy bydło padło, należało to zgłosić, a nieszkodliwym usuwaniem zwłok w powiecie rawickim zajmował się „p. Paszkiewicz dzierżawca przetwórni zwłok zwierzęcych w Krobi”.
Co istotne w tym obwieszczeniu - „Za odwózkę zwłok zwierzęcych w myśl przepisów.. . powiatowego rozporządzenia policyjnego nie pobiera się żadnej opłaty”. Wręcz przeciwnie, za oddanie zwłok zwierzęcych, jego właściciel otrzymywał wynagrodzenie, jeżeli nie musiały być zniszczone wraz ze skórą.
Wysokość tego wynagrodzenia zależała od rodzaju padłego zwierzęcia, jego wieku i wagi. Wahała się 0,75 zł do 6 zł. Jeżeli zwierzęta padły w wyniku zaraźliwej choroby, ich właściciel otrzymywał zapomogę lub odszkodowanie ze Skarbu Państwa, ale musiał płacić za utylizację.
Ważne było również zastrzeżenie: „Właścicielowi (posiadaczowi) zwierzęcia padłego lub zabitego nie przysługuje prawo do wyrobów uzyskanych ze zwłok danego zwierzęcia”.
O usuwaniu padłych zwierząt i rakarni w Krobi można przeczytać TUTAJ
Jaką część średnich zarobków wynosiło wynagrodzenie za oddanie zwłok zwierzęcych?
W II RP lat 30-tych przeciętne zarobki wynosiły 250 złotych. Pozwalały na zakup 350 kg chleba i 344 l benzyny, czyli znacznie mniej niż dziś za średnią krajową. Ta średnia zarobków może być myląca, gdyż różnice w uposażeniu były bardzo duże.
Na większe zarobki mogli liczyć przede wszystkim pracownicy budżetówki. Co ważne, mężczyźni zarabiali dużo więcej od kobiet. Olbtrzymie apanaże pobierali ministrowie, którzy dostawali 2 000 zł dodatku specjalnego.
Z danych z Małego Rocznika Statystycznego 1939 r. wynika, iż przeciętne zarobki miesięczne w 1935 r. robotników objętych ubezpieczeniem emerytalnym w ZUS, wynosiły: dla mężczyzn 102,77 zł, a dla kobiet już tylko 53,32 zł, a pracowały w roku przeciętnie 4 tygodnie więcej niż mężczyźni. Generalnie spora różnica zarobków kobiet i mężczyzn dotyczyła każdego zawodu.
Wśród robotników najwięcej zarabiali zatrudnieni w hutnictwie i przemyśle metalowym, później w górnictwie i kamieniołomach oraz przemyśle włókienniczym. Najmniej płacono pracownikom przemysłu drzewnego oraz służbie i dozorcom domowym. Jeszcze mniej zarabiali robotnicy rolni, którzy za dniówkę otrzymywali 1,7 zł, co daje miesięcznie ok. 36,55 zł.
Utylizacja padłych zwierząt w 2023 r.
Przede wszystkim o padnięciu danej sztuki przeżuwacza należy poinformować powiatowego lekarza weterynarii. W żadnym wypadku nie wolno zakopywać zwłok na polu czy przy gospodarstwie, gdyż padlina może skazić wody gruntowe.
Zgodnie z unijnymi przepisami, padłe zwierzęta należy utylizować. Kwota, jaką trzeba zapłacić, zależy od wieku i gatunku zwierzęcia. Można jednak liczyć na wsparcie - za specjalny system dopłat z budżetu państwa odpowiada Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Przykładowe ceny utylizacji padłych zwierząt kształtują się następująco:
ARiMR pokrywa w całości zbiór i transport padłego: bydła, owiec, kóz, koni i świń. Pokrywa także w stu procentach koszty unieszkodliwienia bydła, które ukończyło 48 miesiąc życia oraz owiec i kóz, które ukończyły 18 miesiąc życia (zwierzęta z tych grup podlegają badaniom w kierunku TSE).
Jednak, w przypadku unieszkodliwienia padłych świń i koni (niezależnie od wieku) oraz bydła poniżej 48 miesiąca życia, a owiec i kóz poniżej 18 miesiąca życia, mowa o dofinansowaniu w wysokości 75%.
W 2023 r. umowy na świadczenie usług utylizacyjnych obejmujących zbiór, transport i unieszkodliwienie padłych zwierząt gospodarskich, zawarło 11 firm.
Źródła: pomorska.pl, historia.org.pl, ARiMR
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.